استقرار پزشکی خانواده و پرونده الکترونیک سلامت

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 206

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

FMC01_015

تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1402

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: سلامت و امنیت از حقوق اولیه هر یک از افراد جامعه بوده و دولت موظف به تامین آن ها به طور برابر برای آحاد جامعه می باشد. هم اکنون، پرونده الکترونیک به عنوان یک سیستم اطلاعات تخصصی برای مدیریت بهداشت و درمان در سطوح مختلف لازم و ضروری می باشد و از طرف دیگر امکانات و نوآوری هایی که در سلامت الکترونیکی وجود دارد در ارتباط مستقیم با این سیستم می باشد و جزء لاینفک پزشکی خانواده تلقی می گردد. هدف از این مقاله بررسی ضرورت اجرای طرح، دستاوردهای اجرای طرح پزشک خانواده، تهدیدات درصورت عدم اجرا و لزوم استفاده از سامانه های پارسا و سیب به منظور تسری این پروژه از مازندران و فارس به سایر استان هاست. روش جستجو: مرور سیستماتیک و فراتحلیل در پایگاه های SID انجام شده است.یافته ها: ۱- خلاءهای سیستم قدیم سلامتعدم پیش بینی رویکردی برای پیشگیری، عدم تشخیص به موقع: بسیاری از بیماری ها (خصوصا بیماری های غیر واگیر)، عدم وجود پرونده الکترونیک، وجود رابطه مالی با بیمار، پرداخت با نظام FFS ، فقدان سیستم ارجاع، فقدان سامانه ی استحقاق سنجی، فقدان مراقبت مدون، فقدان پیوند مشخص با مراکز دانشگاهی، فقدان تیم پزشکی، فقدان سامانه ی رضایت سنجی، فقدان نسخه نویسی الکترونیک، فقدان گزارش گیری کارآمد، فقدان کسور سازمانی هدفمند، عدم رشد منطقی تعرفه ی ویزیت پزشکان عمومی۱- اثرات اجتماعی پزشک خانواده: ایجاد اعتماد دوسویه، حذف مراجعات کاذب، کاهش هزینه ی درمان بیماریها در دراز مدت، پرداخت به هنگام حق الزحمه های بخش پزشکی، سامانه ی ارجاع به سطوح تخصصی، کمک به طرح فرزندآوری و جوان سازی جامعه ۲- لزوم اجرای طرح به شکل کشوری:لزوم اجرای طرح در سطح کشور قطعی بوده و در صورت عدم اجرا ، تهدیداتی متوجه نظام سلامت کشور خواهد گردید. هم اکنون در استان مازندران و فارس شاهد دستاوردهایی هستیم که انکارناپذیر بوده و تاثیرات واضحی در پیشگیری از بیماری ها و نیز مادران باردار در راستای مراقبت از سلامت آحاد جامعه ایجاد نموده است. بخش مهمی از این موفقیت ها مرهون فعالیت در سامانه ی پرونده الکترونیک ( سیب و پارسا) بوده است. نتیجه گیری: با عنایت به کارآمد بودن پزشکی خانواده در استان های مازندران و فارس از اردیبهشت سال ۱۳۹۲ و به منظور استقرار یک سامانه ی همگون، می بایستی نسبت به تسری پزشکی خانواده در سطح کشور اقدام و برای تحت پوشش گرفتن پزشکان سطح ۲ و ۳ نیز برنامه های راهبردی تدوین نمود.

نویسندگان

شهرام حسن زاده

پزشک خانواده، ساری، ایران