مستعان شاعری - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
مصطفی رحیم نژاد - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
غلامرضا باکری - استادیار دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
داریوش علیپور - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

سوخت های زیستی نظیر بیواتانول، بیومتانول، بیوهیدروژن و بیودیزل می تواند به عنوان جایگزینی مناسبی برای سوخت های فسیلی به کار گرفته شوند. اخیرا بیودیزل به علت فواید زیست محیطی و تولید از مواد مختلف بسیار مورد توجه قرار گرفته است. راه های متفاوتی برای تبدیل روغن های گیاهی و چربی های حیوانی به سوخت دیزل وجود دارد. امروزه بیودیزل به وسیله ترانس استریفیکاسیون اسیدهای چرب توسط الکل های کوتاه زنجیر نظیر متانول در حضور کاتالیزورهای مختلفی تولید می گردد. درصد تبدیل بیودیزل توسط فرایند ترانس استریفیکاسیون به عوامل مختلفی مانند: مواد اولیه، اندازه و نوع الکل، اندازه و نوع کاتالیزور، دمای واکنش و زمان واکنش بستگی دارد. هدف ما در این مقاله بررسی تاثیر هر یک از این عوامل و استفاده از روش های جدیدی نظیر ترانس استریفیکاسیون فوق بحرانی و بررسی راندمان تولید بیودیزل می باشد. همچنین با توجه به این که کاتالیزورها به دو دسته کاتالیزورهای همگن و کاتالیزورهای ناهمگن تقسیم می شوند و هر یک از این دسته ها خود می توانند در هر یک از گروه های کاتالیزورهای اسیدی و بازی قرار گیرند و همه این عوامل دست به دست هم می دهد که هر کدام کارکردها و مزایا و معایب فراوان و مختص به خود را داشته باشند، از این رو هدف این مقاله بررسی بیشتر کاتالیزورها، درصد تبدیل هر کدام و زمان مورد نیاز برای کامل کردن واکنش و دیگر عوامل به صورت عمیق تر و موشکافانه تر پرداخته شده است و با کمک گرفتن از جداول و نمودارهای بدست آمده برای هر یک از این کاتالیزورها نتایج مهم و مفیدی حاصل شده است.

بیودیزل، ترانس استریفیکاسیون، کاتالیزورهای همگن، کاتالیزورهای ناهمگن، کاتالیزورهای بازی، کاتالیزورهای اسیدی