اولویت بندی مناطق گردشگری با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه ای(مطالعه موردی:ناحیه روستایی توکهور-هشتبندی؛ استان هرمزگان)

در پژوهش حاضر ناحیه روستایی توکهور- هشتبندی واقع در شهرستان میناب استان هرمزگان باهدف معرفی واولویت بندی مناطق مهم گردشگری، موردمطالعه قرار گرفت. در این راستا ابتدا با حضور میدانی در محدوده و انجام مشاهدات عینی و مصاحبه ؛ گردشگری کشاورزی و زمین گردشگری به عنوان مهم ترین زمینه های گردشگری محدوده تشخیص داده شد.در مرحله بعد با نظرخواهی انجام شده از بومیان آگاه و فعال در زمینه گردشگری محدوده، مستعدترین نواحی گردشگری منطقه از حیث دارا بودن جاذبه ها قوی گردشگری تعیین شد. که در این زمینه چهار محدوده: کوه مرز، درگز شاهی،دهندر ومشک الدین به عنوان نواحی دارای ظرفیت زمین گردشگری و روستاهای هامین،چاه غربال،حجت آباد و سهران به عنوان اصلی ترین کانون های گردشگری کشاورزی از سوی آنان معرفی شد. در مرحله بعد با نظرخواهی مجدد از کارشناسان بومی آگاه و فعال در این زمینه، با استفاده از مدل تحلیل شبکه ای(ANP) به اولویت بندی و اهمیت سنجی نواحی معرفی شده پرداخته شد.نتایج حاصل از تحلیل نظرات نشان داد که محدوده کوه مرز با اختصاص وزن ۶۰/. مستعدترین منطقه ازنظر گردشگری است و روستاهای هامین و سهران به ترتیب با اوزان ۵۵/. و۱۲/.در مقام های دوم و سوم قرار دارند. بنابراین این مناطق می توانند اولویت های نخست گردشگری محدوده تحت بررسی جهت برنامه ریزی توسعه پایدار قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

زمین گردشگری ، گردشگری کشاورزی ، مدل تحلیل شبکه ای ، توکهور-هشتبندی