بررسی تاریخچه ی تاثیرات زبان فارسی و زبان عربی بر همدیگر

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: دوازدهمین کنفرانس بین المللی پژوهش های مدیریت و علوم انسانی
  • کد COI اختصاصی: ICMHSR12_071
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 306
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

امیرمحمد فارسی قراداغلو

دانشجوی کارشناسی آموزش زبان و ادبیات فارسی پردیس علامه امینی تبریز ، تبریز، ایران.

بهنام جباری قراخانلو

کارشناسی ارشد تاریخ دانشگاه تبریز ، تبریز، ایران

چکیده

زبان فارسی و عربی دو زبان پیچیده و بزرگ در جهان هستند که دارای تاریخ و فرهنگ پر باری هستند. این دو زبان در حوزه هایمسائل دینی، ادبی، علمی و هنری تاثیر زیادی بر یکدیگر داشته اند.در ادبیات، شعر فارسی به شدت تحت تاثیر شعر عربی قرار گرفتهاست و عکس العمل شعر فارسی در شعر عربی نیز دیده می شود. در این زمینه، بسیاری از شاعران فارسی زبان به صورت پویایی ازشاعران عربی الهام گرفته اند و نقل قول ها و اعتراضات به شاعران عربی در شعر فارسی بسیار رایج است.همچنین در صنایع دینی،تاثیر عربی در زبان فارسی زیاد است. عربی به عنوان زبان مقدس اسلام، تاثیری بیشتری در زبان فارسی داشته است و بسیاری ازعبارات و اصطلاحات عربی به صورت یکپارچه در زبان فارسی به کار گرفته شده اند.به طور کلی، تاثیر دو زبان فارسی و عربی برهمدیگر بسیار گسترده و پربار است و هر دو با تاکید بر فرهنگ و تاریخ خود به یکدیگر ارتباط دارند.به نظر میرسد که زبان فارسیو عربی به طور بسیار مشابه و متشابه است که به دلیل این شباهت، میتوان ادعا کرد که موثرات این دو زبان بر همدیگر بسیارارزشمند و با ارزش است. علاوه بر این، استفاده از هردوی این دو زبان هم نزد فارسیزبانان و هم نزد عربی زبانان موجب راحتی دریادگیری و تفاوتهای را بین این دو زبان را به راحتی بشناسید میشود.هدف این مقاله بررسی تاریخچه دو زبان عربی و فارسی استکه چه تاثیری بر هم گذاشته اند.

کلیدواژه ها

زبان فارسی ، زبان عربی ، تاریخ ، فرهنگ ، شعر

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.