تاثیر بکارگیری روش تدریس بدیعه پردازی درمقایسه با روش تدریس سنتی بر یادگیری، انگیزش و خلاقیت دانش آموزان
عنوان مقاله: تاثیر بکارگیری روش تدریس بدیعه پردازی درمقایسه با روش تدریس سنتی بر یادگیری، انگیزش و خلاقیت دانش آموزان
شناسه ملی مقاله: ICJLP06_043
منتشر شده در ششمین کنفرانس بین المللی فقه، حقوق، روانشناسی و علوم تربیتی در ایران و جهان اسلام در سال 1402
شناسه ملی مقاله: ICJLP06_043
منتشر شده در ششمین کنفرانس بین المللی فقه، حقوق، روانشناسی و علوم تربیتی در ایران و جهان اسلام در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
فریده قاسمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی- دانشگاه آزاد اسلامی اهواز
سکینه شاهی - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز
خلاصه مقاله:
فریده قاسمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی- دانشگاه آزاد اسلامی اهواز
سکینه شاهی - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز
یکی از روش های فعال تدریس در فرایند یاددهی یادگیری روش بدیعه پردازی است. روش تدریس بدیعه پردازی روشی است کهیادگیرندگان را بر می انگیزاند تا ایده ها و یا افکار نو و خلاق را ارائه دهند این روش به فرد فرصت ابتکار می دهد تا امکانات موردنیاز برای ابراز خویشتن را بررسی کند و در رویارویی با مسائل از راه حل های نوین بهره گیرد. مطالعه در این تحقیق به صورتمطالعه کتابخانه ای بوده است. برای این منظور از مطالب موجود در مقاله، تحقیق های چاپ شده و همچنین مطالب دیجیتالی استفادهشده است . نتایج بدست آمده از تحقیقات نشان می دهد که با روش های نوین تدریس میتوان یادگیری را تسهیل نمود و باید با توجهبه هدف ها، محتوای تدریس، نیازها و علایق دانش آموزان، امکانات موجود (زمان، فضا، و...) تراکم دانش آموزی و ... مناسب ترینشیوه را برای یک تدریس مطلوب انتخاب کرد.
کلمات کلیدی: انگیزش تحصیلی، بدیعه پردازی، دانش آموزان، روش تدریس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1694203/