محمد محمدعلی تبار - دانشجوی دکتری تخصصی بهداشت و بیماری های پرندگان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
سیدمصطفی پیغمبری - استاد گروه بیماریهای طیور، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران

مشکلات اندام حرکتی یکی از نگرانی های عمده در صنعت پرورش طیور در سراسر جهان است. لنگش منجربه عملکرد ضعیف و بروز زیان هایاقتصادی قابل توجه به گله های طیور می شود. در حال حاضر مجموع های از عوامل عفونی و غیرعفونی متعددی سبب لنگش در گله های طیورمی شوند. در بین عوالم باکتریایی از جنس استافیلوکوک ، استافیلوکوکس اورئوس از گونه های عمده و اصلی در ارتباط با مشکلات اندام حرکتیاست. پیشتر اسافیلوکوکوس آگنه تیس با موارد تحت بالینی یا بالینی ورم پستان در گاوهای شیری همراه بود اما امروزه دامنه میزبان خود راگسترده تر کرده و به عنوان یک پاتوژن جدید در طیور شناسایی می شود. به دلیل وجود شباهت های ژنوتیپی و فنوتیپی بین استافیلوکوکوسآگنه تیس با استافیلوکوکوس هایکوس و استافیلوکوکوس کروموجنز، سبب عدم شناسایی درست این عامل شده است . استافیلوکوکوس آگنه تیسیکی از چندین گونه استافیلوکوک می باشد که به عنوان عامل کندرونکروتیک باکتریایی همراه با استئومیلیت (BCO) در جوجه های گوشتی با علائم لنگش، اندوکاردیت دریچه ای و سپتی سمی، مطرح شد. اگرچه در سال های اخیر تحقیقات قابل ملاحظه ای در طیور برای شناسایی بیشتراین پاتوژن انجام شده است. از آنجایی که گزارش های بسیار کمی در مورد استافیلوکوکوس آگنهتی س در طیور وجود دارد، بسیاری از حقایق درمورد پاتوژنز، اپیدمیولوژی، راه های انتقال همچنان ناشناخته مانده است و برای درک بهتر نیازمند مطالعات بیشتر می باشد.

استافیلوکوکوس آگنه تیس ، کندرونکروتیک باکتریایی، آرتریت، لنگش، طیور