کاربست فنون علم بیان در توصیف امام حسین علیه السلام در سرودههای محمد مهدی الجواهری

علم بلاغت با کاربرد ادبی و هنری زبان سرو کار دارد و به چند علم از علوم ادبی اطلاق می شود و آنها عبارتند از: علم معانی ، علم بیان و علم بدیع . یکی از شاخه های اصلی فنون بلاغت علم بیان می باشد که به کمک آن ارائه ی معنایی واحد به شیوههای مختلف بیانی با درجه ی شفافیت متفاوت آموخته می شود. شاعران برای اینکه بتوانند مفاهیم مورد نظر خود را به مخاطب انتقال دهند، سعی می کردند سرودههای خود را با صنایع مختلف بیارایند. جواهری در اشعار خویش ، بخصوص قصیدههایی که در ارتباط با امام حسین (علیه السلام) سروده است ، از صنایع بلاغی به وفور استفاده نموده است . او که به عنوان شاعر اهل بیت شناخته می شود، بررسی اشعارش می تواندمیزان تبحر وی را در بیان باورهای خویش نسبت به اهل بیت ، مخصوصا امام حسین علیه السلام روشن سازد. این پژوهش درصدد است با بررسی مضامین اشعار جواهری در مورد امام حسین (علیه السلام) میزان استفاده از فنون علم بیان را در اشعار وی بررسی کند. از نتایج به دست آمده در این پژوهش این است که شاعر از زیر شاخه های علم بیان ، استعاره و تشبیه را بیشتر از صنایع دیگر برای توصیف ویژگی های امام حسین علیه السلام مورد توجه قرار داده است .

کلیدواژه ها:

محمد مهدی الجواهری ، ادبیات متعهد ، بلاغت ، علم بیان ، امام حسین علیه السلام