مطالعه و بررسی اثرات بهینه سازی پلاسمای پالسی بر روی نانوذرات معلق

امروزه یکی از حیطه های چالش برانگیز در حوزه نانوفناوری، آلودگی هوای ناشی از نانوذرات معلق می باشد. بکارگیری از فناوری های نوین موثر در کاهش آلودگی ناشی از این ذرات که شامل مزایایی نظیر سادگی، راحتی و کارایی بالا باشند، همواره مورد توجه پژوشگران و محققان قرار گرفته است در این تحقیق به مطالعه و بررسی موضوع بهینه سازی پلاسمای پالسی و تاثیر آن بر روی نانوذرات معلق پرداخته شده است. بر این اساس، کارایی پلاسمای پالسی غیر حرارتی در سیستم راکتور تخلیه الکتریکی با مانع دی الکتریک (DBD) مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفته است و همچنین تاثیر پارامترهایی نظیر ولتاژ اعمالی و فرکانس تکرار پالس در راکتور استوانه ای پلاسمای سرد به منظور مهار نانوذرات معلق بررسی شده است. بر مبنای تحلیل داده ها، شرایط بهینه برای بیشترین میزان مهار آلودگی گزارش شده است، بطوریکه حجم بیشتری از نانوذرات در ولتاژهای پایین تر و فرکانس های تکرار پالس بالاتر مهار شده است.

کلیدواژه ها:

پلاسمای پالسی ، راکتور پلاسمای غیرحرارتی(DBD) ، بهینه سازی ، نانوذرات معلق ، آلودگی هوا.