زهرا ثانوی عباس آبادی - کارشناس ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری

حساسیت منابع تامین مالی به جریان نقدی شرکت موضوعی است که در دهه های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. منظور از حساسیت منابع تامین مالی به جریان نقد، کشش نقدی منابع تامین مالی یا به عبارت دیگر درصد تغییرات در منابع تامین مالی به تغییرات در جریان نقد شرکت است نظریه های مختلفی به توضیح حساسیت منابع تامین مالی برون سازمانی به جریان نقد پرداخته اند. بر اساس نظریه سلسله مراتب، شرکتها در انتخاب منبع تامین مالی برون سازمانی خود از یک الگوی سلسله مراتبی پیروی می کنند. آنها غالبا جریان نقد ایجاد شده در داخل شرکت را بعنوان راهکار اول تامین مالی برگزیده و بدهی و انتشار سهام را به ترتیب در اولویتهای بعدی تامین مالی انتخاب می کنند. بر اساس این نظریه شرکتهای سودآور که غالبا از جریان نقد خوبی برخوردار هستند کمتر به استقراض روی می آورند. این در حالی است که بر اساس نظریه توازن، شرکتها برای منابع تامین مالی خود اولویتی قایل نیستند بلکه بین کلیه منابع تامین مالی خود نظیر جریان نقد ایجاد شده در داخل و بدهی و سهام نوعی توازن برقرار می کنند. بر اساس این نظریه بین جریان نقد و استقراض شرکت رابطه ای مثبت وجود دارد و شرکتها از استقراض امتناع نمی کنند زیرا هزینه بهره استقراض برایشان منفعت مالیاتی دارد و آنها بین منفعت مالیاتی و مخارج بهره استقراض توازن برقرار می کنند( مرادی و همکاران ۱۳۹۲، ۲).

اهداف حسابداری، و جه نقد، تامین مالی