مطالعه اثرات ساکارومایسز بولاردی بر میزان آنزیمهای کبدی تحت مواجه باسالمونلا تیفی موریوم در رت

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 817

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PROBIOTIC01_180

تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1391

چکیده مقاله:

سالمونلا تیفی موریوم یکی از سروتیپهای شایع جنس سالمونلا است که در انسان و حیوانات ایجاد عفونتهای مختلف می نماید. اینارگانیزم به خصوص در ابتدای زندگی حیوانات و انسان همیشه مسئله ساز بوده و خسارات زیادی را به بار می آورد از این رو انسانهمواره در تلاش برای پیشگیری و درمان سالمونلوز در حیوانات بوده و راههای گوناگونی را امتحان کرده است ولی به دلایلی از نتایج آنهاراضی نبوده است .با توجه به اینکه مصرف آنتی بیوتیکها نیز محدودیتهای خاص خود را دارا می باشد توجه او به استفاده از پروبیوتیکهاجلب شده است. یکی از این مواد مخمر ساکارومایسز بولاردی است که در برخی کشورها به صورت تجاری وارد بازار شده است . بهلحاظ اهمیت سالمونلاها تحقیقی پایه ریزی شد تا اثر این مخمر بر میزان ضایعات پاتولو ژیک ناشی از عفونت تجربی با سالمونلا تیفیموریوم در رت به عنوان مدل تجربی در یک مطالعه آینده نگر مورد ارزیابی قرار گیرد. به این منظور تعدا 30 عدد رت نر خریداری شده به سه گروه A و B و C تقسیم شدند. قبل از القاء ساکارومایسز و باکتری، نمونه خون از رتها به منظور ارزیابی آنزیمهای کبدی ALT و AST اخذ گردید. رتهای گروه B و C هر کدام به ترتیب 1 سی سی محلول حاوی (7)10 و (8)10 مخمر ساکارومایسز، به مدت 5 روز به ترتیب به صورت دهانی دریافت نمودند. در حالیکه حیوانات گروه A فقط 1 سی سی سالین نرمال به عنوان گروه کنترل دریافت نمودند. به همه رتها در روز پنجم یک میلی لیتر سوسپانسیون میکروبی حاوی (7)10 باکتری سالمونلا تیفی موریوم تجویز شد . در روز دهم بعد از تجویز باکتری مجددا از تمامی رتها نمونه سرم اخذ گردید و سپس به روش انسانی معدوم شدند . نمونه های سرم جهت اندازه گیری آنزیمهای ALT و AST به منظور ارزیابی عملکرد کبد مورد استفاده قرار گرفتند . در پایان ، نتایج حاصل از بررسی های سرمی گروههای مختلف با استفاده از آزمون آماری T-TEST مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و حاکی از این بود که در گروه A یعنی گروه کنترل ، آنزیمهای ALT و AST به طور معناداری افزایش یافته بود (P<0/001). اما در گروههای آزمایش B و C چنین افزایشی مشاهده نگردید . که این خود موید اثرات محافظتی مخمر می باشد. همچنین اختلافات معنی داری در افزایش آنزیمهای ALT و AST بین گروههای B و C مشاهده نگردید که نشان می دهد (7)10 نشان می دهد با (8)10 عدد مخمر در پیشگیری از ضایعات سالمونلا اختلاف چندانی ندارند.

نویسندگان

مجید مروتی شریف آباد

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

الهام صالحی

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

محمدامین مهرنیا

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر