بررسی نقش مداخلات نوروفیدبک در درمان وسواس فکری اجباری

وسواس فکری اجباری یکی از شایعترین اختلالات روانی در جهان است که با ویژگیهای بیولوژیکی فرد درگیر ارتباط دارد. امروزه روانشناسان روشهای مختلفی را برای درمان این اختلال پیشنهاد میکنند. درمان جذب سروتونین و درمان شناختی رفتاری از جمله اصلیترین روشهای رایج در جهان است. علیرغم اثربخشیهای نسبی این روشها، مطالعات نشان دادهاند که این روشهای درمانی موضعی و محدود بوده اند و نیاز به ارائه روشهای درمانی پایدارتر و ایمنتری است. روش مداخلات نوروفیدبک به عنوان یکی از ایمنترین و کارآمدترین مداخلات برای درمان وسواس معرفی گردیده است که در این تحقیق ارتباط آن با درمان وسواس فکری اجباری و چگونگی آن تشریح خواهد شد. لازم به ذکر است، تحقیق حاضر از نوع توصیفی تحلیلی خواهد بود که برای گردآوری داده ها و اطلاعات از روش کتابخانهای همچون مقالات، کتب و گزارشهای مرجع استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که مداخلات نوروفیدبک باعث کاهش علائم وسواس فکری اجباری میشود. درواقع، مکانیسم عمل نوروبیوفیدبک برپایه شرطیسازی عاملی است که فرد درمانجو با کمک آموزشهای مغزی اقدام به ترمیم مجدد امواج مغزی خود میکند. در ابتدا، تغییرات کوتاه مدت است؛ اما به تدریج پایدارتر میشوند.

کلیدواژه ها:

مداخلات نوروفیدبک ، درمان وسواس فکری اجباری ، درمان پایدار و ایمن.