منصور پرهیزگار - کارشناس ارشد مهندسی عمران سازه های هیدرولیکی

کشور ایران جزء چند کشور حادثه خیز دنیا بحساب می آید بطوری که از ۴۱ نوع پدیده بلاخیز شناخته شده در جهان، ۳۳ مورد آن در کشورمان حادث می گردد. یکی از این حوادث سیل و طغیان رودخانه ها می باشد که طبق نظر متخصصین هر ساله خسارات زیادی به مزارع، مناطق مسکونی و زیرساخت ها وارد آورده و در برخی موارد باعث مرگ بسیاری از انسان ها و دام ها می شود که در نتیجه باعث تخریب ساختار اجتماعی جوامع و خسارات مالی و جانی فراوانی می گردد. با توجه به بالا بودن دفعات رخداد این پدیده و آثار تلخی که بر پیکره جامعه انسانی کشور باقی می گذارد لازم است تا برای جلوگیری ازتکرار اشتباهات، برنامه ریزی مدون و راهکارهای مناسبی اندیشیده و تمهیداتی برای کاهش خسارات اندیشیده شود. در این مقاله با رویکردی مستند و تحلیلی با بررسی حادثه سیل فروردین۱۳۹۵ دزفول، بعضی از علل وقوع این حادثه بیان و نحوه مدیریت این بحران مورد بررسی قرار گرفته شده است تا به عنوان یکی از گام ها در مستندسازی روند بررسی سیستم مدیریت اجتماعی این بحران بتوان از تکرار چنین اشتباهاتی جلوگیری و از این حادثه بحرانی برای مدیریت بهتر سیلاب های بعدی درس آموزی شود. در همین راستا با بررسی اتفاقات و روش های مدیریتی انجام شده جهت کنترل بحران، ضمن بهره گیری از اطلاعات جمع آوری شده بصورت میدانی، از مصاحبه ها و گزارشات رسمی نیز استفاده شده و در پایان راهکارهایی عملی جهت مدیریت این رخداد منطبق با چرخه مدیریت بحران ارائه شده است.

سیستم های مدیریت اجتماعی، مدیریت بحران، سیل، دزفول