تاثیر سطوح مختلف پروتئین و پروبیوتیک بر عملکرد و صفات لاشه جوجه های گوشتی تحت تنش گرمائی

این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و پروبیوتیک در جیره های غذایی جوجه های گوشتی تحت تنش گرمائی به روش فاکتوریل 3X3 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار برای هر تیمار ( 540 قطعه جوجه گوشتی سویه راس) به مدت 42 روز بر عملکرد و صفات لاشه انجام گردید. برای این منظور نه جیره بر اساس احتیاجات گزارش شده توسط (1994)NRC تهیه شد که حاوی سه سطح پروتئین مطابق با NRC، 90% و 110% و سه سطح پروبیوتیک ((0، 200 و 400 گرم در تن حاوی (2x10(9) اسپورباکتری) بودند. پرندگان روزانه 8 ساعت از ساعت 10 صبح تا 18 عصر تحت تنش گرمائی ((0c)34 ± 3) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش وزن بدن در جوجه های گوشتی تغذیه شده با سطوح پروتئین NRC و NRC110%، به طور معنی داری نسبت به جوجه های گوشتی تغذیه شده با پروتئین NRC90%، بیشتر بود (P<0/05). ضریب تبدیل غذایی جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره ی غذایی حاوی پروتئین 100 و NRC110%، در مقایسه با جیره های غذایی با پروتئین NRC90%، در دوره های آغازین و کل دوره ی پرورش، به طور معنی داری بهبود یافت (P<0/05). تیمار حاوی NRC110%+ 200 گرم پروبیوتیک در تن، در دوره های آغازین و کل دوره ی پرورش، بطور معنی داری ضریب تبدیل غذایی را در مقایسه با تیمارهای NRC90%+ پروبیوتیک (صفر و 400 گرم/تن) کاهش داد (P<0/05). نتایج این بررسی نشان داد که در تنش گرمائی افزایش پروتئین جیره ی غذایی به میزان NRC110%(1994)، واستفاده از پروبیوتیک در سطح 200 گرم پروبیوتیک در تن در جیره های غذایی باعث بهبود عملکرد و کاهش اثرات تنش گرمایی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیک ، پروتئین ، عملکرد ، تنش گرمائی ، جوجه های گوشتی