دنیا امیدیان - دانش آموخته کارشناسی ارشد، رشته حقوق خانواده، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مصطفی شیبانی - دانشجوی دکتری تخصصی، رشته حقوق جزا و جرمشناسی، دانشگاه حائری، میبد، ایران
انسیه حسینی - دانش آموخته دکترای تخصصی، حقوق کیفری و جرمشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

زمینه و هدف: یکی از مسائل مهم حقوق امروز، مبحث قصور پزشکی است . قصور پزشکی امری اجتناب ناپذیر و رایج در نظامسلامت است که از سویی با رشته پزشکی و از سویی دیگر با رشته حقوق پیوند و ارتباط دارد و همه رشته ها و شاغلین به حرف مختلف پزشکی در معرض شکایت هستند. یکی از مصادیق قصور پزشکی ، وقایع مرتبط به رشته جراحی است . گاها به دنبال عمل جراحی عارضه ای حادث می شود که در این موارد بیمار و در صورت فوت وی ، اولیای دم ادعا می کنند پزشک در درمان بیمار کوتاهی ورزیده و مرتکب قصور شده است که در صورت اثبات، آثار حقوقی این امر متوجه پزشک جراح خواهد شد.روش تحقیق : در این مقاله کوشش شده است با تجزیه و تحلیل نظریات کارشناسی مضبوط در پروندههای نظام پزشکی استان یزد در بازه زمانی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به بررسی این موضوع بپردازیم .یافته ها: با بررسی پروندههای قصور پزشکی مشخص شد مواردی نظیر جا گذاشتن اشیاء خارجی در بدن، انجام جراحی با متد غلط بر روی بیمار، عدم جراحی در محل مناسب از دیدگاه پزشکان به عنوان شاخص های به سزایی شناخته می شوند که در نهایت موجب انتساب قصور به پزشک می شود.نتایج : نتایج تحقیق نشان می دهد این معیارها با معیار ناشی از بی احتیاطی و بی مبالاتی و عدم مهارت به عنوان شاخص های کیفری انطباق دارد.

قصور پزشکی ، سازمان نظام پزشکی ، عمل جراحی ، بی احتیاطی