وحید کاردگر - گروه مهندسی کامپیوتر ، واحد بابل ، دانشگاه آزاد اسلامی ، بابل ، ایران
میثم یداله زاده طبری - گروه مهندسی کامپیوتر ، واحد بابل ، دانشگاه آزاد اسلامی ، بابل ، ایران
سید یاسر بزرگی راد - گروه مهندسی کامپیوتر ، واحد بابل ، دانشگاه آزاد اسلامی ، بابل ، ایران

رباتیک ابری ، از جمله علوم و زیر مجموعه های علم رباتیک است که تلاش می نماید تا فناوری های ابری مانند رایانش ابری، ذخیره سازی ابری، و فناوری های اینترنتی دیگر در زمینه زیرساخت های همگرا و خدمات مشترک را برای رباتیک به کار گیرد. زمانی که ربات ها به فضاهای ابری متصل می شوند، می توانند از ساختار محاسبات ، ذخیره سازی و منابع ارتباطی قدرتمند مرکز داده های جدید در فضای ابری بهره ببرند و همچنین می توانند اطلاعات یا عوامل مختلفی همچون ماشین ها، اشیاء هوشمند، انسان و غیره) را پردازش نموده و در فضای ابری به صورت اشتراکی قرار دهد.در نقطه مقابل انسان ها نیز میتوانند برخی امور خود را به صورت ریموت از طریق شبکه اینترنت به ربات ها واگذار نمایند. ما در این مقاله سیستم های رباتیک ابری و معماری های موجود در آن را مورد بررسی قرار داده ایم که با کمک آن ها، می توان قابلیت های محاسباتی و اشتراک گذاری اطلاعات در رباتیک های شبکه شده را گسترش داد . یکی از این معماری ها ترکیبی از یک ابر ادهاک و یک ابر زیرساخت می باشد. ابر ادهاک متشکل از ارتباطات ماشین-به-ماشین (M۲M) ربات های شرکت کننده در شبکه بوده و ابر زیرساخت توسط ارتباطات ماشین-به-ابر (M۲C) ارائه می شود. رباتیک ابری از یک مدل رایانش ارتجاعی (الاستیک) استفاده می کند. در این مدل به منظور پشتیبانی از تخلیه وظایف و همچنین اشتراک گذاری اطلاعات در برنامه های رباتیکی، منابع از یک استخر با منابع مشترک که در فضای ابری (قابل دسترس از هر مکان) قرار گرفته اند، به صورت پویا تخصیص داده می-شوند. در اینجا پروتکل های ارتباطی در این معماری را مطرح کرده و آنها را مورد ارزیابی قرار می دهیم. علاوه بر این، چندین مدل رایانشی برای بکار گیری کاربردهای مختلف را نیز ارائه کرده ایم و درباره چالش های تکنیکی موجود در انجام محاسبات، ارتباطات و امنیت و همچنین مزایای بالقوه رباتیک ابری برای کاربردهای مختلف بحث می کنیم.

سیستم های رباتیک ابری ، ابر ادهاک ، ارتباطات ماشین به ماشین ، ارتباطات ماشین به ابر