مرضیه اله دادی - مربی گروه طراحی صنعتی، دانشکده هنر، دانشگاه الزهراء، تهران، ایران
مهدیه حاتمی سعید آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی صنعتی، دانشکده عمران، معماری و هنر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

دوران کودکی نقش مهمی در شکل گیری شخصیت انسان به لحاظ فردی و اجتماعی ایفا می ­کند. فضاهایی که کودکان در آن حضور دارند، از عوامل موثر در شکل گیری و رشد درست شخصیتی و تربیتی کودک است که در این راستا می­ توان به تاثیر مبلمان شهری در این فضاها بر روی کودکان اشاره کرد. این گروه از جامعه، به لحاظ ویژگی های جسمانی و روحی خود، برای استفاده از محصولات ساخته شده در زمینه مبلمان شهری به طراحی ویژه خود نیاز دارند. پژوهش پیش رو، در پی یافتن نیازها، احساسات و مطلوب سازی فضای شهری از طریق طراحی مبلمان شهری (نیمکت، آب خوری و سطل زباله) پارک­ ها می ­باشد. ازاین رو پرسش اصلی پژوهش بر این مبنا استوار است که: آیا طراحی مبلمان شهری با رویکرد طراحی احساس­گرا، بروز استقلال شخصیتی، اجتماعی و عدم وابستگی بیش ازحد به والدین را در کودک تسهیل می ­کند؟ ­این پژوهش از جهت هدف، کاربردی و ا زنظر نوع، وجهی کیفی دارد که در آن از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. در روش یافته اندوزی با استفاده از منابع علمی با تاکید بر شیوه پیمایشی، مشاهده و پرسش نامه ای، اطلاعات لازم استخراج گردید. این مطالعه در بوستان لاله شرح تهران با روش مهندسی کانسی برای سنجش احساسات کودکان ۵ تا ۱۲ سال انجام گرفته است. نتایج این پژوهش نشان داد: طراحی مجموعه مبلمان مذکور با توجه به نیازها و ابعاد آنتروپومتریک کودکان، با از بین بردن احساس ناتوانی در استفاده از این عناصر، به ایجاد حس اعتمادبه نفس و استقلال کودک، کمک و او را در رسیدن به بلوغ اجتماعی یاری می­کند؛ توجه به احساسات و استفاده از رویکرد طراحی احساس­گرا و بهره گیری از برگه های منحنی در طراحی عناصر مبلمان شهری مربوط به کودکان، باعث ترغیب آنان به استفاده بیش تر از این عناصر می شود.

مبلمان شهری, کودکان, احساسات, مهندسی کانسی