محسن دیهیم - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
مهدی قبولی - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
زهرا موحدی - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
مجید رستمی - گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران

از جمله روش های افزایش رشد و عملکرد گیاهان، تغذیه مناسب و استفاده از میکروارگانیسم های مفید است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر قارچ اندوفیت Serendipita indica و محلول دهی روی و فسفر بر رشد و عملکرد توت فرنگی در سیستم هواکشت انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تلقیح با قارچ اندوفیت S. indica (تلقیح نشده و تلقیح با میسیلیوم قارچ) به عنوان فاکتور اول و تیمار با کود روی و فسفر (۸/۰ گرم سولفات روی، ۲/۱ گرم مونوپتاسیم فسفات، ترکیب روی- فسفات، بدون کود) به عنوان فاکتور دوم است. نتایج نشان داد تاثیرات اصلی تیمار کودی و قارچ و اثر متقابل آن ها در کلیه صفات مورد بررسی به استثناء میزان پروتئین کل و وزن خشک معنی دار بود. نتایج بدست آمده همچنین، نشان داد که تلقیح با قارچ و محلول دهی روی و فسفر باعث افزایش صفاتی مانند تعداد گل، تعداد میوه، زیست توده اندام هوایی و ریشه، کلروفیل، قند محلول کل، پروتئین کل و آنزیم های آنتی اکسیدان می شود. در مجموع، می توان نتیجه گرفت تاثیر تیمارهای کودی فسفر و روی به همراه قارچ اندوفیت S. indica باعث بهبود صفات فیزیولوژیک و عملکرد توت فرنگی شده است. از طرف دیگر، تاثیرات مثبت کاربرد همزمان محلول دهی کودی و تلقیح با قارچ بیشتر از کاربرد منفرد کود و قارچ است. بنابراین، به نظر می رسد استفاده بهینه از عناصر مهمی نظیر فسفر و روی در کنار کاربرد قارچ های همزیست اندوفیت می تواند به عنوان یک راهکار مناسب برای افزایش رشد و عملکرد توت فرنگی در نظر گرفته شود.

قارچ اندوفیت, ریزمغذی, فسفر, هواکشت, فعالیت آنتی اکسیدانی, توت فرنگی