ژاله اژدرزاده - عضو هیات علمی،گروه مهندسی مکانیک,واحد تبریز،دانشگاه آزاد اسلامی،تبریز،ایران

از آنجایی که تخلیه روزافزون پساب های نفتی صنعتی، بعنوان تهدیدی جدی برای محیط زیست و سلامت انسان محسوب می شود، فن آوری های مختلفی برای جداسازی روغن از آب، در سراسر جهان پیشنهاد شده است. در سالهای اخیر، لایه نازک فوق آبگریز برای جداسازی روغن از آب توجه بیشتری را به خود جلب کرده است. یک روش ساده در این مقاله برای تهیه پوششی از نانو ذرات TiO۲/SiO۲ فوق آبگریز مورد بررسی قرار گرفت که با اندازه و نسبت مختلف ذرات انجام شده است. توری فلزی فوق آبگریز، اسفنج و لوفا به روشی ساده با پاشش ساخته شد. وضعیت مکانی ساختار و قابلیت ترشوندگی پوشش آماده شده با مقادیر بدست آمده ازSEM، TEM و همچنین اندازه گیری زاویه تماس مشخص شد. ساختار منافذ و ساختار برجستگی های محدبی شکل در مقیاس نانو روی سطح پوشش مشاهده شد، که شواهد ریزساختاری را برای توضیح ویژگی های فوق آبگریز آن، فراهم می کند.زاویه تماس آب،◦(WCA) ≥ ۱۵۵ و زاویه تماس روغن ◦ (OCA) ≈ ۰ بدست آمد. راندمان جداسازی روغن ازآب پوشش فوق آبگریز با بسترهای مختلف در طول یک سری از تحقیقات تجربی برای ترکیب های مختلف روغن/آب حدود ۹۵٪ بود. علاوه بر این، راندمان جداسازی پس از ۶۰ سیکل جداسازی، توانست بالای ۹۰٪ باقی بماند، که نشان دهنده پایداری خوب پوشش است. مواد توسعه یافته بدلیل خاصیت پایداری آبگریزی آنها ، قابلیت بازیافت، مقاومت بادوام در برابر روغن و آب کاربرد بالقوه ای برای جداسازی روغن ازآب در صنعت و زندگی روزمره دارند.

جداسازی روغن از آب، فوق آبگریزی، فوق آبدوستی ، پوششTiO۲/SiO۲ ، راندمان جداسازی