احمد عبدی

ادبیات اعم از شعر و نثر جهان را به ما می نمایاند و آینه تمام نمای رویدادها، دردها، اندیشه ها و رنج هاست، که زبان حال و شناسنامه یکملت است و می توان یک جامعه را با بررسی محتوا و موضوع ادبیات آن شناخت. پیامد های جنگ و آواره شدن از آن از جمله مسائلی استکه در آثار نویسندگان و شاعران ملل مختلف دیده می شود. محمود درویش و شیرکوبیکس جنگ را از نزدیک حس و تجربه کرده اند.محمود درویش امید بازگشت به سرزمینش همواره در دلش زنده است. و در بیان افکار و عواطف خویش از نماد و میراث و دین و ازنجوای فرزند با پدر و مادر خویش بهره برده است و از بی پناهی و عدم مساعدت دیگر کشور ها گله می کند و به کودکان بشارت بازگشتبه وطن می دهد. شیرکوبیکس به تبیین پایداری ها بی ملایمتی ها و توصیف صدمات و آوارگی های جنگی می پردازد و کشتار بی رحمانهمردان، زنان و کودکان و بی سرپرستیشان در جنگ و تبعات آن را بیان می کند. این نوشتار به شیوه تطبیقی دیدگاه و افکار این دو شاعر رابیان می کند.

محمود درویش، شیرکو بیکس، انسان آواره، جنگ