زهره قجقی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت.
المیرا محمدوند - استادیار گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت.
بیژن یعقوبی - دانشیار پژوهشی، موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی.
جعفر اصغری - استاد گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت.

بهمنظور مطالعه نقش تداخل بین گونهای و برآیند رقابتی سوروف (Echinochloa crus-galli) و پیزور دریایی (Bolboschoenus planiculmis) با برنج رقم گیلانه، این تحقیق در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و ترکیب فاکتوریل گونه علف هرز (سوروف و پیزور دریایی) و نسبتهای کاشت برنج: علف هرز در گلدان (۰:۴، ۱:۳، ۲:۲، ۳:۱ و ۴:۰) به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که بجز ارتفاع، سایر صفات برنج در رقابت با سوروف نسبت به رقابت با پیزور کاهش بیشتری نشان دادند. درصد این کاهشها، در میانگین نسبتهای کاشت، بهواسطه رقابت برنج با سوروف در مقایسه با پیزور برای عملکرد بیولوژیک ۱۰ و ۲۱، عملکرد دانه ۱۲ و ۲۳، تعداد پانیکول ۱۰ و ۲۱، تعداد دانه پر ۱۳ و ۲۵، تعداد کل دانه ۷ و ۱۶ و تعداد پنجه ۱۰ و ۱۷ درصد بهترتیب در سطح گلدان و تکبوته بیشتر از پیزور بود. این نتایج و نیز بررسی نمودارهای سری جانشینی بیانگر رقابت شدیدتر سوروف با برنج بود. اگرچه تفاوت اندک اثر رقابتی دو گونه علف هرز و نیز عدم معنیداری شاخص چیرگی و نسبت رقابت سوروف و پیزور حاکی از اهمیت رقابت پیزور بهعنوان گونه هرز جدید در مزارع برنج است؛ لذا مدیریت موثر پیزور نیز علاوه بر سوروف بایستی در طراحی راهبردهای مدیریت علفهای هرز شالیزار مورد توجه قرار گیرد.

تراکم, چیرگی, شاخص رقابت, عملکرد نسبی, نمود نسبی