آمنه محمدی نسب - فوق دیپلم مربی کودک

اضطراب یک بخش طبیعی زندگی است در مورد کودکان اضطراب اغلب واکنشی به بعضی آشفتگی های فضای زندگی و هیچ اقدام خاصی به جز مراقبت آرام، متضمن رفع آن نیست. وقتی که اضطراب کودکی آن چنان ناتوان کننده است که با عملکرد طبیعی تداخل می نماید، بعضی از اقدامات شدید همچون اطمینان بخشی، حمایت و آرامش دانش آموزی باید اعمال گردد. بسیارند دانش آموزانی که به خاطر ترس از مدرسه و معلم و ناظم و در دوره های مختلفی از درس و تحصیل عقب افتاده اند و در مقاطع مختلف زندگی به خاطر ترس های که سرکوب نشده اند با شکست مواجه می شوند. چه بسا دانش آموزی به دلایل مختلف از مدرسه یا عوامل دیگر می ترسد و نمی تواند در زندگی موفق باشد. اضطراب می تواند مقدمه ای برای تجربه ناکامی و تعرض باشد مثلا دانش آموزی که در باره امتحان مضطرب است ، با اندیشیدن در باره چاره ای مانند شرکت نکردن در امتحان یا پیدا کردن بهانه ای برای به عقب انداختن امتحان از یک حالت تعارض رنج می برد . معلم به ویژه در دوره ابتدایی، باید به دقت مراقب رفتارها و تعییرات احوال و خلق و خوی دانش آموزان خود باشد، افت تحصیلی آن ها را به عنوان یک نشانه جدی از وجود یک مشکل تلقی کند و قبل از اینکه زمان از دست برود، والدین یا یک مشاور تحصیلی را در جریان موضوع قرار دهد تا دانش آموز مجددا به مسیر طبیعی خود در تحصیل و ارتباط با همسالان بازگردد.

اختلالات اضطرابی، شیوع، دانش آموزان، معلمان، والدین، آشفتگی