عبدالمجید سیفی - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آیت الله بروجردی
ناصر پورحسن - دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آیت الله بروجردی

هدف: هرگونه تغییر و تحول راهبردی در محیط خلیج­فارس، به­عنوان یکی از زیرسیستم های خاورمیانه، برای تمامی کشورهای حاشیه؛ از جمله جمهوری اسلامی ایران بسیار مهم است. یکی از تحولات در حال وقوع، تلاش عربستان برای پیشرفت، به منزلت و موقعیت جدیدی به نام جایگاه «قدرت میانه» است. این ارتقا و تاثیر آن بر نظم منطقه ­ای در خلیج­فارس، مورد توجه این مقاله قرار گرفته است. روش­ شناسی: مقاله با استفاده از روش توصیفی –  تحلیلی انجام شده و گردآوری اطلاعات مقاله، با استفاده از روش کتابخانه ­ای و اسنادی انجام شده است. یافته­ ها: یافته های مقاله نشان می ­دهد؛ عربستان سعودی با اتکا به جایگاه هویتی خود در جهان اسلام، دنیای عرب و بازتعریف هویت ملی و شبه مدرن و با افزایش شدید توانمندی نظامی و ظرفیت های اقتصادی و نیز عضویت در مجموعه هایی چون گروه ۲۰ که از مشخص­های گذار به جایگاه قدرت میانه است، به جایگاه قدرت میانه ارتقا یافته و تلاش می­کند، جایگاه خود را به­عنوان قدرت میانه تثبیت کند. نتیجه­ گیری: گذار عربستان سعودی به جایگاه قدرت میانه، تاثیرات خود بر نظم منطقه­ای را در قالب ایجاد و تشدید نوعی رقابت برای موازنه ­سازی عربستان سعودی شده است. این تلاش، برای موازنه ­سازی در خلیج فارس در بین طیفی از دولت­های منطقه گردد که جمهوری اسلامی ایران، مستعدترین دولت برای موازنه عربستان سعودی است.

قدرت میانه, عربستان سعودی, خلیج فارس, ایران, گروه ۲۰