هنر و زیبایی در اندیشه عرفانی مولانا در تطبیق با دیدگاه رودلف و مزلو
عنوان مقاله: هنر و زیبایی در اندیشه عرفانی مولانا در تطبیق با دیدگاه رودلف و مزلو
شناسه ملی مقاله: JR_ISLART-19-47_017
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_ISLART-19-47_017
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
شیرین شوکتی اصل - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
فاطمه شیخلوند - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
محمد فرهمند سرابی - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
عذرا غفاری - گروه روانشناسی تربیتی ، واحد اردبیل، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، ایران
خلاصه مقاله:
شیرین شوکتی اصل - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
فاطمه شیخلوند - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
محمد فرهمند سرابی - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
عذرا غفاری - گروه روانشناسی تربیتی ، واحد اردبیل، استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، ایران
نگرش عرفانی به دین از مباحث مورد توجه عارفان و ادیبان و از دغدغههای جوامع بشری بوده است. به همین سبب دیدگاهها و نظریههای مختلفی در باب آن ارائه شده است. برای مثال، عارفان و صوفیان اسلامی همواره کشف و شهود را مبنعی بالاتر از عقل دانستهاند و پیرامون دین، عقل، عرفان و رابطه آن ها سخن گفتهاند و در مقابل آنها در غرب و عالم مسیحیت از قرن هیجدهم اندیشه ای با نام تجارب عرفانی در مقابل عقلگرایی افراطی آغاز شده و محور اندیشه آنان رابطه دین، عقل و باطن با یکدیگر است. بنابراین آنچه ما با آن روبهرو هستیم دو گرایش ظاهرا مشابه در دو سنت فرهنگی، فکری، دینی مختلف است که به دین و عرفان و خصوصا کاربرد عقل در دین، می پردازد. هر دو در یک دستهبندی کلی و با تفاوتهایی، جزو موافقین دین، عرفان و گرایشات باطنی؛ و مخالفین عقلگرایی افراطی و به کاربردن بیحدوحصر عقل و استدلال در دین هستند و سعی می کنند معرفت حقیقی را در عرفان و از روشی باطنی نه در کلام و فلسفه، بلکه از روشی استدلالی بیابند. به همین سبب هدف این پژوهش، یافتن تفاوتها و شباهتهای اندیشه مولانا و رودلف اتو و مزلو درباره «تجربه عرفانی» درمقایسه با همدیگر است. هنر و زیبایی شناسی نیز در اندیشه مولانا دارای جایگاه برجسته ای است. باتوجه به مطالعات، این پژوهش در این مجال کوتاه با روش توصیفی – تحلیلی به این نتایج دست یافته است که بین اندیشه مولانا با مزلو و اتو اشتراکات کاملی وجود دارد. مشخصههای اصلی تجربههای عرفانی وحدتبخشی، معرفتبخشی، بیانناپذیری، سر بودن، بیمکانی و بیزمانی، مجذوبکننده بودن، هیبت ناکی و انفعالی بودن است که در شعر مولانا و فلسفه مزلو و اتو مشترک میباشد. اهداف پژوهش: بررسی هنر و زیبایی در اندیشه عرفانی مولانا.بررسی تفاوتها و شباهتهای اندیشه مولانا و رودلف اتو و مزلو درباره «تجربه عرفانی».سوالات پژوهش:هنر و زیبایی چه جایگاهی در اندیشه مولانا دارد؟آیا در اندیشه مولانا با مزلو و رودلف اتو اشتراکاتی وجود دارد؟
کلمات کلیدی: هنر و زیبایی, تجربه عرفانی, رودلف اتو, مزلو, مولانا
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1685213/