بررسی خیارات و انواع آن: ماهیت و کاربرد آثار خیارات در معاملات الکترونیکی، تجارت الکترونیک ، معاملات سهام و بورس اوراق بهادار

  • سال انتشار: 1402
  • محل انتشار: دهمین کنفرانس ملی پژوهش های نوین در تعلیم و تربیت، روانشناسی، فقه و حقوق و علوم اجتماعی
  • کد COI اختصاصی: ABUCONPA10_034
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 258
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

اسفندیار ولی پور فرد

۱فارغ التحصیل رشته حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

حسن شیرزاد

۲فارغ التحصیل رشته حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

ملیحه توفیقی

۳فارغ التحصیل رشته حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

الهام شیرازی

۴فارغ التحصیل رشته حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

چکیده

خیارات، جمع خیار، اصطلاحی در فقه و حقوق، به معنای اختیار فسخ عقد لازم در شرایط خاص است و به معنای طلب بهترین امر از میان دو چیز یا ترجیح دادن یکی از دو گزینه بر دیگری است. در واقع توانایی و سلطه یکی از طرفین قرارداد یا هر دو یا شخص ثالث بر فسخ و ازاله عقد بر پایه حکم شرع یا قانون یا براساس شرط قرارداد می باشد. با ایجاد حق خیار، صاحب خیار دو توانایی دارد: قدرت فسخ عقد و قدرت زایل کردن این توانایی. بر پایه منابع فقهی و حقوقی، مقتضای هرگونه قرارداد، از جمله عقد بیع، فسخ ناپذیر بودن (لزوم) آن است، مگر اینکه به دلیلی جواز فسخ آن به طور موقت یا دائم ثابت شود. این قاعده در عقود به اصل لزوم تعبیر می شود. بر این اساس، در صورت شک در وجود هریک از گونه های خیار در یک معامله، نبودن خیار مفروض انگاشته می شود. زیرا وجود هر خیار نیاز به اثبات دارد و مبنای این حق، تراضی طرفین یا حکم شرع یا قانون است. با توجه به اهمیت این علم در این مرور به بررسی و تحلیل خیارات پرداخته به و انواع خیارات اشاره شده است. در بخش اصلی این مقاله نیز به ماهیت و آثار خیارات در امور مختلف که شامل ماهیت و آثار اخلاقی خیارات در معاملات الکترونیکی، کاربرد خیارات در تجارت الکترونیک، تاثیر خیارات بر کاهش عدم تقارن اطلاعات در بازار، جریان خیارات در معاملات سهام، نحوه ی اعمال خیارات در بیع الکترونیکی در ایران و بررسی خیارات در معاملات اوراق بهادار فرابورس است، پرداخته شده است.

کلیدواژه ها

خیار، عقد، فسخ، معاملات الکترونیکی،تجارت الکترونیک ، معاملات سهام و بورس اوراق بهادار

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.