بررسی کاربرد نظریه سازنده گرایی در آموزش

سازنده گرایی شیوه ی تازه ای در گستره ی برنامه ریزی است که مفهوم بنیادی آن این است که دانش توسط فراگیر ساخته می شود و درواقع این فراگیر است که با توجه به دانش وتجربه های قبلی خود موقعیت جدید را تفسیر کرده و دانش خود را درست می کند. انسان ها یادگیرندگانی منعطف هستند که فعالانه به کسب دانش و مهارت می پردازند، قسمت زیادی از یادگیری های انسان بدون آموزش رسمی ، صورت می گیرد. با توجه به اینکه سازنده گرایی به اصلی نوین در نظام های آموزشی تبدیل شده است و در کشور ما هم کم و بیش این روش در حال استفاده می باشد . حال ما در این پژوهش کوشیده ایم به این نظریه و کاربرد آن در آموزش رسمی کشور بپردازیم و فواید آن برای معلمان و فراگیران را بررسی کنیم

کلیدواژه ها:

سازنده گرایی ، برنامه ریزی ، نظریه