بررسی تحلیل گفتمان زنانه و گفتمان قدرت پروین اعتصامی و مقایسه این گفتمان با فروغ فرخ زاد با بهره گیری از رویکرد فوکویی و زنانه محور برآثار پروین و فروغ

بر خلاف تصور حاکم بر ادبیات که پروین عاری از هر گونه صدای زنانه ایست و لحن صرف اجتماعی را داراست این بررسی ضمن بهره گیری از مفاهییم گفتمان، و تحلیل گفتمان و مثلث قدرت، حقیقت و واقعیت میشل فوکو به بررسی ساختار های زنانه ی اثر می پردازد. صدای زنانه ی پروین به علت نا مساعد بودن شرایط اجتماعی گفتمان حذف نشده بلکه تغییر ماهیت داده به گونه ای که به نظر می رسد ملزومات و آنچه با زن بودن همنشین است یعنی مطبخ و ادوات آن؛ دیگ، سیر و پیاز و ... به جای زن گفتمان را از آن خود می کنند. در کنار گفتمان به اصطلاح آشپزخانه ی پروین، وی در برخی آثار خود را در جایگاهی بالاتر از زن و مرد یعنی گفتمان خنثی بر می گزیند. هر چند تجربه زن بودن در آثار خالیست لیک این حال تصاویر، مفاهیم و سمبل های زنانه به وفوریافت می شود: انواع پرنده، گربه ... به عبارتی دیگر، تجربه ی زن بودن نهفته درغالب زن در آثار وی یافت می شود. در عین حال لحن مردانه ی پروین نیز از منظر رویکرد زن محور قابل تامل است: هلن سیزو دیگر منتقد زن محوردیگر بر این پندارست که زنانه نویسی یا feminie ecriture به این مفهوم است که زن به دلیل ترس از عدم اختگی به راحتی قادر به تغییر صدا در متن است حال آنکه مرد این قابلیت تغییر جنسیت کلامی را به خاطر ترس از اختگی دارا نیست. با مقایسه های عناصر زنانه پروین و فروغ هدف از این بررسی آن است که به پروین منظری نو و به عنوان پیشگام و هموار گر صدای فروغ بپندارد.

کلیدواژه ها:

گفتمان ، پروین اعتصامی ، فروغ فرخزاد