حسن زنگنه - دانشآموخته کارشناسی ارشد زراعت، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
محسن سعیدی - عضو هیات علمی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
فرزاد مندنی - عضو هیات علمی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

این تحقیق به منظور بررسی اثر غلظتهای مختلف برخی عناصر غذایی ریزمغذی بر کمیت و کیفیت عملکرد دانه نخود در شرایط کشت آبی در سال زراعی ۱۳۹۷-۹۸ در دهستان سرابنیلوفر در فاصلهی حدود ۲۰ کیلومتری شمال غربی شهر کرمانشاه انجام شد. این تحقیق به صورت طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمار مورد بررسی چهار نوع کود شامل، (۱ سولفات روی، (۲ سولفات مس، (۳ اسید بوریک و (۴ فروتست هر کدام در چهار سطح صفر، دو، چهار و هشت گرم در لیتر بودند. عناصر غذایی ریزمغذی به صورت محلول پاشی در ابتدای گلدهی اعمال شدند. براساس نتایج تجزیه واریانس داده ها، سطوح مختلف محلول پاشی و گروه های محلول پاشی اثر معنیدار (در سطح احتمال یک درصد) بر سایر صفات مورد بررسی داشتند. بر این اساس، بیشترین عملکرد دانه در تیمارهای دو گرم در لیتر فروتست با ۴۵۴۴ کیلوگرم در هکتار، دو گرم در لیتر بور با ۴۵۰۵ کیلوگرم در هکتار و هشت گرم در لیتر بور با ۴۳۱۹ کیلوگرم در هکتار در مقایسه با تیمار شاهد ۲۸۵۳) کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. بیشترین عملکرد پروتئین نیز در تیمارهای محلول پاشی با غلظتهای دو و هشت گرم در لیتر بور به ترتیب با ۹۷۴ و ۹۶۳ کیلوگرم در هکتار و تیمار محلول پاشی فروتست دو گرم در لیتر با ۹۵۶ کیلوگرم در هکتار نسبت به تیمار شاهد ۶۶۰) کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. براساس نتایج مقایسات گروهی نیز گروه های بور و روی بیشترین اثر مثبت و معنیدار را بر عملکرد دانه داشتند. بنابراین در شرایط محیطی مشابه، تیمارهای دو گرم در لیتر بور و فروتست به دلیل کسب حداکثر مقدار عملکرد دانه و پروتئین نسبت به سایر سطوح کودی و شاهد قابل توصیه هستند.

بور، پروتئین، روی، فروتست، مس