فاطمه رضایی ابکنار - کارشناس ارشد حسابداری، دانشگاه صفادشت

شفافیت مالی در سازمانها در جمع آوری درآمد، تجمیع منابع و هزینه کرد، به عنوان یکی از پیش شرط های مهم برای اعمال سیاست های مالی مناسب در جهت حکمرانی خوب، بهبود عملکرد اقتصادی، کاهش کسری بودجه و انباشت بدهی محسوب می شود. هدف این پژوهش نقش حسابداران در شفافیت اقتصادی در جهت پیشگیری از بحران مالی می باشد در همین راستا یکی از محوری ترین مولفه های سلامت نظام سیاسی -اقتصادی، شفافیت است. این اصل مورد توجه امیرالمومنین در حکومت چند ساله اش بوده است. شفافیت به عنوان ظرفیتی مستقل برای برون رفت از شرایط بحرانی کنونی شناخته می شود که با توجه به وضعیت کنونی کشور و مواجهه جدی آن با معضل فساد بیش ازپیش ضروری است. در این میان می توان به تدوین لایحه مبارزه با پول شویی، مبارزه با قاچاق کالا و ارز، آزادسازی تجارت، یکسان سازی نرخ ارز، اصلاح قانون مالیات های مستقیم، شفاف سازی اصلاحات مالی و تشکیل ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی اشاره کرد. نتایج نشان می دهد شفافیت عملکرد برای خلق یک محیط کار مشارکتی که به کارمندان انرژی و انگیزه می بخشد، ضروری است، همانطور که فقدان شفاف سازی، تاثیرات منفی خود را روی روحیه کارمندان، عملکرد و حتی سود سازمان نشان خواهد داد. در این میان آنچه بیش از همه اهمیت دارد، نگاه سازمان و میزان اهمیت بخشی آنان به موضوع شفافیت اقتصادی است. لذا ضرورت دارد تا با آگاهی و شناخت کافی از ابعاد و عوامل تاثیرگذار بر فساد در سازمان ها این موضوع مورد توجه قرار گرفته و مطالعات دامنه داری در این خصوص به انجام رسد.

شفافیت اقتصادی، پیشگیری، بحران مالی