حمید رحیمی - Associate Professor, Department of Education, Faculty of Humanities, University of Kashan, Kashan, Iran ( Corresponding author) Tel: ۰۹۱۳۳۰۶۴۴۳۰ Email: dr.hamid.rahimi@kashanu.ac.ir
فاطمه باغ شیخی - MA, Department of Education, Faculty of Humanities, University of Kashan, Kashan, Iran
اسماعیل عزیزی - Assistant Professor, Department of Nursing, School of Nursing and Midwifery, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran
سمیه حاجی جعفری - MA Student in Nursing, School of Nursing and Midwifery, Kashan University of Medical Sciences, Kashan, Iran

زمینه و هدف: سازگاری شغلی برای ادامه اشتغال موفقیت آمیز پرستاران عامل مهمی به شمار می رود که می تواند تحت تاثیر سرمایه روانشناختی قرار گیرد. هدف مطالعه حاضر تعیین رابطه بین سرمایه روانشناختی با سازگاری شغلی پرستاران بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی کاشان بود. روش بررسی: این پژوهش، توصیفی- همبستگی، به روش تصادفی طبقه ای روی ۱۹۰ نفر از پرستاران بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد. جهت گردآوری داده ها از دو پرسش نامه سرمایه روانشناختی و پرسشنامه سازگاری شغلی استفاده شد. تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ انجام گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین سرمایه روانشناختی (۷۷/۰ ± ۴۱/۵) بالاتر از حد متوسط چهار و میانگین سازگاری شغلی (۴۲/۰ ± ۲۳/۳) بالاتر از حد متوسط سه است. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین سرمایه روانشناختی و سازگاری شغلی (۴۳/۰=r) رابطه مستقیم و معنی دار وجود دارد. بیشترین رابطه بین سرمایه روان شناختی و ارزش دوستی (۴۸/۰=r) و کمترین رابطه بین سرمایه روان شناختی و خودمختاری (۱۵/۰=r) بود. نتیجه گیری کلی: نتایج این پژوهش گویای این است که در جامعه پرستاران، به کارگیری برنامه هایی در جهت افزایش سرمایه روانشناختی پرستاران می تواند منجر به ارتقای سازگاری شغلی آن ها شود. همچنین نگاه حمایتی درون بیمارستان ها و در نتیجه ادراک پرستاران از مورد حمایت واقع شدن، سازگاری شغلی آن ها را افزایش می دهد.

Psychological Capital, Job Adaptability, Nurse, سرمایه روانشناختی, سازگاری شغلی, پرستار