نگاهی به موسیقی ایران بعد از اسلام
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: نخستین همایش ملی فرهنگ و هنر اسلامی
- کد COI اختصاصی: CLCA01_032
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 441
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره گرایش شغلی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره گرایش شغلی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
چکیده
موسیقی به هر نوا یا صدایی گفته می شود که شنیدنی و خوش آیند باشد و انسان یا موجودات زنده را دچار تحول کند. موسیقی سنتی یا کلاسیک هر کشوری بر گرفته از سنت ها و فرهنگ های آن قوم و ملت است. موسیقی اصیل یا موسیقی سنتی ایران قدمتی دیرینه و گستردگی فراوانی دارد. پس از سقوط سلسله ساسانی تا مدت ها فرصتی برای پرداختن به موسیقی نماند. با این همه، پیشینه غنی موسیقی مانع از آن شد که موسیقی یکباره به دست فراموشی سپرده شود. پس از تشکیل حکومت عباسیان، بر اثر از میان رفتن امویان و آزادی نسبی که پدید آمد هنرمندان ایرانی زاده های فکری و هنری خود را به صورت های ممکن ظاهر می کردند. در دربارهای مغول، خنیاگران زیادی بوده اند و از متون ادبی نیز علاقه به علم موسیقی استنباط می شود. در دوره صفویه، در موسیقی بویژه در جنبه های نظری آن پیشرفت خاصی حاصل نشد. موسیقی در ایران تا اواخر قاجاریه و شروع مشروطیت، رونقی نداشت، اما پس از آن و بویژه در دوران ناصرالدین شاه پیشرفت چشمگیری پیدا کرد. سیر رشد و ترقی موسیقی پس از دوره قاجاریه، در دوران حکومت پهلوی نیز تداوم داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، طی ۴ دهه گذشته در بزنگاه های تاریخی، زبان گویای احساسات جامعه بوده است. موسیقی ایرانی، مجموعه ایست از نواها که در طول قرن ها در این سرزمین بوجود آمده و بازتابی از خصوصیات اخلاقی، وقایع سیاسی و اجتماعی ملتی است که تاریخش به زمان های بسیار دور می رسد.کلیدواژه ها
موسیقی ایران، تاریخچه موسیقی ایرانمقالات مرتبط جدید
- زیست مدرن و عوامل منفی تغییر ارزش های اخلاقی از دیدگاه اسلام (مبتنی بر آرای آیت الله جوادی آملی)
- تحلیل مولفه های دگرگونی نامطلوب نظام ارزشی در منظومه تفکر اسلامی
- تحلیل زبان شناختی خطبه حضرت خدیجه (س) «مطالعه موردی خطبه ازدواج خدیجه (س) با پیامبر اکرم (ص)»
- چالش های شکاف نسلی در عصر دیجیتال و راهکارهای جبرانی آن
- واکاوی ترجمه بینانشانه ای تصاویر نوشتار در صور الکواکب عبدالرحمن صوفی (مطالعه موردی صورت های فلکی انسانی)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.