مصطفی علیزاده - رزیدنت، گروه جراحی دهان، فک و صورت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد ایران
علیرضا ابراهیم پور - رزیدنت، گروه جراحی دهان، فک و صورت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد ایران
تورج واعظی - استادیار، گروه جراحی دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد ایران

مقدمه: لیپوما شایع ترین تومور خوش خیم بافت نرم با منشاء مزانشیمی است که ممکن است در هر نقطه از بدن انسان ایجاد شود. این تومور از بافت چربی بالغ و بدون آتیپی سلولی تشکیل شده است و اغلب توسط یک کپسول بافت همبند فیبروتیک احاطه شده است. محل های رایج این تومور به ترتیب فراوانی مخاط باکال، زبان، لب، لثه و کف دهان هستند. این مطالعه به گزارش موردی از آنژیولیپوم در وستیبول لبیال قدام مندیبل در یک بیمار خانم ۳۴ ساله می پردازد.شرح مورد: بیمار خانم ۳۴ ساله با شکایت از حضور برجستگی در وستیبول قدام مندیبل مراجعه کرده است.  مشخص شد که یک توده اگزوفیتیک بدون پایه و با مخاط سالم روی ضایعه و با قوام نسبتا سفت و اندازه ی ۵/۴×۵/۳×۵/۱ سانتی متر در ناحیه ی چانه و وستیبول لبیال مندیبل در ناحیه قدام وجود دارد. پس از برش ضایعه و اکسپوز آن، رنگ قرمز رنگ مخلوط با رنگ زرد که بافت های چربی بودند، مشاهده شد. در شرح میکروسکوپیک بیان شد که یک توده ی چربی بالغ که با عروق ضخیم آمیخته شده بود، مشاهده شده است. در برخی نواحی یک ترومبوز و دستجات عضلانی مختط وجود داشت.نتیجه گیری: درمان لیپوما صرفا به روش جراحی است و برش ضایعه کفایت می کند و مشخصات هیستوپاتولوژیک آن تاثیری در پروگنوز ضایعه ندارد. بدلیل عدم وجود درد معمولا وجود آن از دید بیمار پنهان می ماند

تومور, جراحی, آنژیولیپوزم, مزانشیم