امید رحمانی - دانشجوی دکترا مهندسی عمران گرایش راه و ترابری، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
امیرسامان عبداله زاده نصیری - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش راه و ترابری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
رسول برزگرمحمدی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علو م تحقیقات تهران
احسان جمالی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علو م تحقیقات تهران

تاثیر نامطلوب شرایط جوی بر روی ایمنی وسایل نقلیه در راه ها، همواره به عنوان یک موضوع تحقیقاتی مهم در سطحجهانی می باشدد نقش طراحی هندسی راه از طریق تعیین مقدار دقیق ضریب اصطکاکی که بین رویه لاستیکی چرخوسیله نقلیه و سطح روسازی (معمولا بتن آسفالتی) در شرایط آب و هوایی مختلف در واقعیت رخ می دهد به عنوان یکعامل اصلی، در فرضیات تئوری طراحی بسیار حائز اهمیت می باشد طراحی قوس های افقی یکی از مهمترین فاکتورهای طراحی هندسی راه است و همچنین از نقاط بالقوه بروز خطر ، حادثه و تهدید ایمنی وسایل نقلیه به شمار میرود مسافت ترمز گیری در راه تابع ضریب اصطکاک طولی می باشد که به صورت های مختلفی در نسخه های مختلفآیین نامه AASHTO تعریف شده است. در این تحقیق ایمنی قوس های افقی، در ترکیبات ضرایب اصطکاک ناشی از شرایط جوی مختلف، شیب طولی های طولی، سرعت و شعاع طرح بر روی مسافت ترمزگیری بررسی شد. همچنین مدل پیشنهادی با دقت مناسب ارائه شد و با رابطه ارائه شده در آیین نامه طرح هندسی آشتو ۲۰۱۸ (کتاب سبز) و PLARC مقایسه گردید. در نهایت نتایج نشان می دهند که ر ابطه پیشنهادی PIARC با توجه به تفاوت مقادیر و اعتبارسنجی مدلها، نمی تواند در قوس های افقی بویژه در ترکیب با شیب های طولی کاربرد لازم را داشته باشد چراکهاین رابطه بر اساس رابطه مسافت ترمزگیری آیین نامه آشتو بدست آمده است و برای مسیر های مستقیم معتبر است.

طراحی هندسی ، قوس های افقی ، شیب طولی ، مسافت ترمزگیری، ADAMS/Car