سید منصور سادات ابراهیمی - دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان

یکی از اساسیترین حوزههای پژوهشی که نتایج آن همواره نقش مهمی در شناساییتاریخ و فرهنگ این سرزمین ایفا کرده و ظرفیت های نهفته زبان فارسی را آشکار ساختهاست، حوزه تصحیح انتقادی متون کهن است. در سالیان اخیر، با توجه به درک این اهمیتو نیاز پژوهشی، محققان بسیاری، در شاخه های مختلف علمی، تاریخی، ادبی و ... بهتصحیح میراث های کهن این مرز و بوم، روی آورده اند. کتاب کنز الزواهر فی معرفهالجواهر، نمون های از همین دست متون است که در قرن هفتم، در زمینه دانشجواهرشناسی، نگاشته شده و در سال ۱۳۹۵ به تصحیح سروناز پریشانزاده، منتشر شدهاست. مصحح با ویرایش و انتشار این کتاب کوشیده است تا یکی از منابع مهم علمی قدیمرا احیا و به مخاطب فارسیزبان ارائه کند. با وجود این، تصحیح متن مذکور، از جهاتمتعددی قابل تامل و نقد است. در این پژوهش، ضمن نقد روش تصحیح به کار گرفتهشده؛ با استفاده از دیگر منابع اصیل و معتبر و بهره بردن از شواهد متنی مرتبط باموضوعات مورد بحث، بسیاری از بدخوانی ها و تصحیف ها و تحریف های راه یافته به متنبازنمایی شده است. همچنین با نقد تعلیقات مختصر کتاب، اشتباهات مصحح در نحوهشرح و توضیح معنای برخی واژگان، روشن گردیده و وجوه معنایی صحیح هریک، ارائهشده است.

تصحیح، جواهرشناسی، کنزالزواهر فی معرفه ا لجواهر، شمس خطاط، سرونازپریشانزاده.