عبدالرضا جوان جعفری بجنوردی - دانشگاه فردوسی، مشهد
محمدجواد ساداتی - دانشگاه شهید بهشتی

در سیاست کیفری اسلام مجموعه ی متنوعی از مجازات ها یافت می شود که هر یک با منطقی خاص تشریع گردیده اند. قصاص را می توان کیفری بزه دیده محور دانست. تعزیرات مسیری برای اجرای اصل فردی کردن مجازات ها و نیز انطباق نظام کیفری با مقتضیات زمان و مکان است. در مقابل حدود را می توان مجازات هایی جرم محور تلقی نمود که در پی حراست از اخلاق و انسجام اجتماعی است. در اسلام،شدت کیفر گاه میزان تابعی از صدمه ی بزه به اخلاق اجتماعی است. از همین رو جرایم مستوجب حد،به عنوان شدیدترین گونه هایتجاوز به ارزش های بنیادین اجتماع ،با سخت ترین مجازات ها پاسخ داده میشوند.در سیاست کیفری اسلامنه  تنها فرایند اثباتی حدود بسیار پیچیده و ئدشوار بوذه ؛بلکه موانع جدی نیز در مسیر اجرای این مجازات  ها وجود دارد.  تعارض میان وضع مجازات های شدید و تاکید بر اهمیت اجرای آن ها از یک سو و تعیین فرآیند پیچیده ی اثبات جرم و نیز ایجاد مانع در مسیر اجرای مجازات از سوی دیگر با در نظر گرفتن ملاحظات فلسفی و جامعهشناختی و بررسی مصالح فردی و اجتماعی قابل توجیه است. به نظر از یک سو شارع مجازات هایی شدید و البته نمادین وضع نموده که تهدیدی مستمر، ارعاب کننده و بازدارنده برای مجرمین بالقوه باشد و از سوی دیگر نیز با لحاظ آثار سوء احتمالی تحمیل مجازات، موانعی بر سر راه اثبات و اجرای آن قرار داده است.

جرایم مستوجب حد, مجازات های حدی, سیاست کیفری, ارعاب, فلسفه مجازات