فریبا حاجی خلیلی توران پشتی - دانش آموخته سطح سه فقه و اصول حوزه علمیه زینبیه کرج، مدرس حوزه
مریم افشارویگنی - فوق لیسانس تفسیر و علوم قرآن کریم، طلبه سطح سه جامعه الزهرا قم، کارشناس پژوهش

ازدواج از مهمترین نهادهای حقوقی جوامع بشری است و نقش مهمی بر تمامی ابعاد زندگی دارد. یکی از مباحثحساسی که در خانواده ها مطرح و احتیاج به تامل و درنگ دارد، ازدواج زودهنگام صغار است. ازدواج صغار یعنی سنیکی از زوجین یا هردو طرف در زمان ازدواج از سن بلوغ کمتر باشد. سطح پائین اقتصادی، عدم تحصیلات، تبعیضجنسیتی از علل عمده ازدواج صغار می باشد. ضررهای ناشی از ازدواج صغار بر سلامت روحی، جسمی و جنسی آنهارسیدگی به این اتفاق را ضروری نموده است، زیرا این ضررها بسیاری از حقوق بشری صغار از جمله: حق رشد، حقآموزش و تحصیل و... را که در کنوانسیون حقوق کودک مطرح شده و دولت ملزم به تحقق آنها است را از بین می برد.اگر از بین بردن حقوق صغار در کنار صعود ازدواج صغار در جهان در نظر گرفته شود ضرورت پرداختن به این مهمآشکار می شود. تحقیق پیش رو بر پایه مراجعه به اسناد و مدارک کتابخانه ای و براساس راهبردی توصیفی- تحلیلی و براساس نگرش بنیادی به دنبال پاسخ به این پرسش که ازدواج صغیر و صغیره با رویکرد بر اصل عدم ولایت و اصلمصلحت از منظر حقوقی چگونه است انجام شده است و نتیجه آنکه در نکاح اصل عدم ولایت است اما زمانی کهدلیلی بر اثبات ولایت باشد، ولایت جاری می شود ولی بر پایه مصلحت محوری نباید اقداماتی را انجام داد که صغار ازبابت آن ها متحمل ضرر شده و سلامت آنها دچار خدشه شود. ممانعت ازدواج زودرس صغار به عنوان بخشی از وظایفدولت قابل استناد است و مطابق اصل ۲۱ قانون دولت باید حقوق زنان را با رعایت موازین اسلامی تضمین نماید.

ازدواج، صغیر، صغیره، عدم ولایت، مصلحت