مهدی ابراهیمی
رضا حسن زاده
اسماعیل بخشی پور
رسول اگشته

انسان از دیرباز تلاش کرده با کلمات و واژه های مختلف ، حالات و احساسات هیجانات خویش را ابراز دارد به همین منظور در هنگام کشمکش های درونی از اصطلاحاتی چون دلهره ، دلشوره ، نگرانی استفاده کرده است که در زبان کنونی زبان شناسی اضطراب نامیده می شود. اضطراب است که استعدادها را تخریب می کند. مشکلاتی را در تمرکز و حافظه به بار می آورد و باعث رفتارهای ناپخته می شود.و فرد مبتلا نمی تواند با شرایط موجود و محیط روبرو شود و با آنها کنار بیاید .بعضی از افراد در این موقعیتها کنترل خود را از دست می دهند و دچار مشکلاتی اعم از جسمانی ، رفتاری و شناختی می شود و در نتیجه اضطراب در عملکرد تحصیلی آنها تاثیر می گذارد و مشکلاتی برای آنها فراهم می سازد. حتی باعث شکست آنها در امتحان می شود. اضطراب یک حالت بهنجار و امر ضروری در زندگی انسانهاست. اما آنگاه که شدت اضطراب ونگرانی به حدی می رسد که بیشتر بازدارنده می شود تا برانگیزاننده و عملکرد فرد را تحت الشعاع قرار داده و آن را کاهش می دهد دیگر یک حالت بهنجار نیست (امیری نیا،۱۲:۱۳۹۸).

اضطراب ،ترس ازشکست درامتحان،روایت پژوهی،خودآگاهی.