نیر تیمورزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تبریز
مجید داداشی رستمی ثالث - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تبریز

اولین گام مهم و ضروری در شناسایی حمل و نقل عمومی، بررسی کارایی ظرفیت عرضه ارائه شده نسبت به تقاضای موجود، و تعیینمشخصات کارکردی سامانه حمل و نقل همگانی می باشد. امروزه در اکثر کلان شهرهای جهان استفاده از BRT در کنار دیگر وسایلنقلیه مدرن به یک مهم تبدیل شده است و هر روزه توسط این نوع خطوط سریعالسیر مسافران درون شهری قابل توجهی جابجاشوند. زمانی به این مسئله پی میبریم که شرایط احداث آن به درستی اجرا شده و از سوی شهروندان و استفاده کنندگان نیز استقبالگردد همواره یکی از مهمترین نقاط ضعف سیستم حمل و نقل مسافر با اتوبوس های شهری، کندی تحرک و پایین بودن بهره وریاین سیستم است. BRT یعنی سیستم اتوبوسهای پرسرعت (که امروزه آنرا به عنوان سامانه اتوبوس های تندرو می شناسیم). سامانهاتوبوسرانی سریع تسهیلات فراوانی را مانند کم شدن زمان انتظار مسافران در ایستگاه ها، حذف رابطه مستقیم بین راننده و مسافرانرا در اختیار شهروندان قرار میدهد. این تحقیق یک پژوهش جغرافیایی است و در آن از روش پژوهش کتابخانه ای و میدانی استفادهشده است براساس یافته های تحقیق، سیستم BRT اجرا شده در تبریز به دلیل مغایرت های فراوان آن، هم در طرح و هم در اجرا باآنچه در دنیا BRT نامیده میشود درست به نظر نمی رسد بهتر است ضمن بررسی همه جانبه طرح و اهداف آن ابتدا تعریفی ازوضعیت موجود و مطلوب به دست داده شود. در این تحقیق سعی شده است تا ضمن معرفی این سیستم پاره ای از مشکلات آن درنظام شهری تبریز نیز بیان گردد. باتوجه به ماهیت موضوع مورد مطالعه که یک پژوهش جغرافیایی است به منظور ارزیابی مسیر هایاتوبوس تندرو شهر تبریز از هر دو روش مطالعه میدانی و اسنادی بهره گیری خواهد شد. در مطالعه میدانی از روش هایی هم چونتدوین و تکمیل AHP و بهره گیری از نقش های شهری و دو روش مطالعات اسنادی یا کتابخانه ای، مطالعه ی طرح ها بویژه مرتبطبا موضوع تحقیق و همچنین استفاده از تجارب سایر شهرها و کشورها بهره مند از سیستم مورد تاکید می باشد.

؛BRT، حمل و نقل عمومی، ناوگان اتوبوسرانی، ترافیک