تغییرات شیمیایی خاک اراضی مرتعی در شرایط قرق، چرا شده و تخریب شده (مطالعه موردی: منطقه فندقلوی اردبیل )

این مطالعه باهدف بررسی تاثیر انتشار دیاکسید کربن و سرعت معدنی شدن کربن در اراضی مرتعی ، باسابقه مدیریتی متفاوت در منطقه فندقلو انجام گرفت . در این مطالعه نمونه های دست نخورده خاک در باسابقه مدیریتی مختلف برداشت شد. تنفس هتروتروفیک و معدنی شدن کربن خاک در جریان انکوباسیون تعیین شد. بالاترین میزان تنفس هتروتروفیک و سرعت معدنی شدن کربن در اثرات اصلی اکوسیستم ها، در اراضی مرتعی چرا شده و کمترین مقدار در اراضی مرتعی تخریب شده مشاهده شد. اثرات اصلی سطوح عمقی ۰ -۱۰، ۱۰-۲۰ و ۲۰-۳۰ تفاوت معنی داری را در میزان تنفس هتروتروفیک و سرعت معدنی شدن کربن نشان نداد. در اثرات متقابل ، اراضی مرتعی قرق در عمق اول و اراضی چرا شده در عمق دوم با مقدار عددی به ترتیب ۸۲۴۰/۰ (mg CO۲ g-۱ soil) و ۸۰۲۰/۰ (mol C kg-۱ soil d-۱) بالاترین مقدار را در تنفس هتروتروفیک و سرعت معدنی شدن کربن نشان دادند. افزایش میزان دریافت نور و افزایش دمای سطح خاک می تواند سبب تجزیه بیشتر در اراضی چرا شده و بالا بودن تنفس گردد. کاهش ماده آلی ورودی، تخریب خاکدانه در اثر فرسایش ، افزایش شدید دمای سطح خاک از دلایل کم بودن تنفس در اراضی مرتعی تخریب شده می تواند باشد. در کل اراضی چرا شده به دلیل پویایی پوشش گیاهی منبع مناسبی برای جذب گاز دیاکسید کربن در مقایسه با دیگر روشهای مدیریتی اعمال شده بود.

کلیدواژه ها:

اراضی مرتعی ، تنفس میکروارگانیسم ، کربن آلی ، معدنی شدن کربن