بررسی کاربرد قارچهای میکوریزی در مقابله با تنش های محیطی در گیاهان (با چشم انداز احیا جنگل های زاگرس)

تنش های زنده و غیر زنده تهدید اصلی برای بقا و بهرهوری اکوسیستم های جنگلی ، مرتعی و زراعی در سراسر دنیا محسوب می شوند، همانطور که الگوهای تغییرات آب و هوایی فعلی نشان می دهد به احتمال زیاد شدت و فراوانی حوادث آب و هوایی مانند خشکسالی ، شوری آب و خاک و دمای حداکثر، افزایش می یابد. کشور ایران نیز به موجب قرار گرفتن در منطقه خشک و نیمه خشک جهان همیشه شاهد تنش های مختلف در اکوسیستم های جنگلی و مرتعی و زراعی خود بوده است . گیاهان مکانیسم های مختلفی برای پاسخ به محیط های نامساعد ایجاد کردهاند که مهمترین آنها ارتباط همزیستی با قارچهای میکوریزی است . این قارچها در ارتباط طولانی خود با گیاهان زمین قبلا در برابر تغییرات چشمگیر آب و هوایی زمین و گیاهان مقاومت کردهاند. قارچها دارای پتانسیل بالایی برای بهرهبرداری و تسهیل برنامه های متنوع پایداری در اصلاح و احیای اکوسیستم های زمین و به ویژه در زمینه ی تغییرات آب و هوایی جهانی و کاهش منابع طبیعی هستند. در این نوشتار به بررسی دانش فعلی در زمینه کاربرد قارچهای میکوریزی در مقابله با تنش های محیطی در گیاهان پرداختیم که به نظر می رسد یک استراتژی امیدوار کننده برای بهبود رشد و احیا درختان جنگلی در محیط های طبیعی باشد.

کلیدواژه ها:

تنش ، قارچ آربوسکولار میکوریز ، جنگل های زاگرس ، خشکی ، سرما