صدیقه بهزادی - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد
امیرحسین برخورداری - دانشجوی کارشناسی ارشدجغرافیا و برنامه ریزی گردشگری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه زنجان، زنجان

گردشگری روستایی بخشی از بازار گردشگری و منبعی برای اشتغال و درآمد است که می توان آن را ابزار مهمی برای توسعه اقتصادی- اجتماعی و اکولوژیکی جوامع روستایی قلمداد کرد. از سوی دیگر ساختارهای معماری روستایی و به طور خاص معماری روستاهای کویری درانطباق با اقلیم و فرهنگ مناطق کویری چشم اندازهای زیبایی از دانش و خلاقیت معماران بومی مناطق کویری را به نمایش گذاشته اند که می تو.اند بستر مناسبی جهت جذب گردشگر باشد و زمینه توسعه گردشگری در این مناطق را فراهم آورد. هدف این پژوهش بررسی ظرفیت معماری روستاهای کویری در توسعه گردشگری روستایی است. نتایج پژوهش نشان داد معماری هم به عنوان یک ضرورت در گردشگری و هم به عنوان جاذبه در گردشگری مطرح است و بافت های روستایی به دلیل پیوند های گسترده با بسترهای طبیعی و تاریخی دارای ارزشهای تاریخی، فرهنگی، طبیعی می باشند و به عنوان جزئی از میراث زنده بشری و سرمایه ملی و هویت تاریخی_ فرهنگی سرزمین، حفظ و نگهداری از آنها دارای اهمیت قابل توجهی است و یکی از راه های تجدید و احیای ارزش های گذشته، شناساندن آن ها به همگان و معرفی انها به عنوان کالای بارزش گردشگری است.

معماری روستایی، روستاهای کویری، گردشگری روستایی، توسعه پایدار گردشگری