بررسی تطبیقی عناصر جرم اهانت به مقدسات در حقوق ایران و فقه فریقین

گسترش دین اسلام ، و افزایش پیروان این دین آسمانی در جوامع امروزی ، سبب شده تا پیروان مکتبسکولاریسم و دین گریزی ، که آموزه های دین مبین اسلام را با منافع خود شخصی خود در تضاد می بینند ، بهشیوه های مختلف مانع این گسترش شده و به نوعی تمام تلاش خود را برای بدبین کردن دید مردم جهاننسبت به این دین آسمانی ، به کار ببندند. یکی از شیوه های رایج بین این دسته که در سال های اخیر نیزگسترش زیادی پیدا کرده است ، اهانت به مقدسات مذهبی این دین می باشد . از همین رو قانون گذار ما نیز درمواد ۲۶۲ و ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی برای جلوگیری از این عمل زشت که احساسات مذهبی پیروان ایندین آسمانی را خدشه دار می کند ، اقدام به جرم انگاری جرم مذکور نموده است . اما اجمالاتی که در این موادقانونی وجود داشت و همچنین ماهیت فقهی که جرم مذکور دارد ، محقق را بر این داشت تا مقاله ای را تدوینکند که در آن به تبیین عناصر جرم اهانت به مقدسات مذهبی در حقوق موضوعه و تطبیق آن با فقه دو مذهببزرگ اسلام ، پرداخته شده باشد .

کلیدواژه ها:

اهانت ، مقدسات ، فقه ، قانون