تاثیر کوتاه مدت فعالیت ورزشی استقامتی بر تغییرات سطوح پروتئین های پلاسما در مردان ورزشکار و غیرورزشکار
عنوان مقاله: تاثیر کوتاه مدت فعالیت ورزشی استقامتی بر تغییرات سطوح پروتئین های پلاسما در مردان ورزشکار و غیرورزشکار
شناسه ملی مقاله: JR_JSBS-14-27_012
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JSBS-14-27_012
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
اسحاق نادریان - مربی گروه علوم ورزشی، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران
فرهاد دریانوش - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه علوم ورزشی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
محسن ثالثی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه علوم ورزشی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
علی پرنداور - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دبیر آموزش و پرورش استان کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
خلاصه مقاله:
اسحاق نادریان - مربی گروه علوم ورزشی، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران
فرهاد دریانوش - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه علوم ورزشی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
محسن ثالثی - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه علوم ورزشی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
علی پرنداور - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دبیر آموزش و پرورش استان کرمانشاه، کرمانشاه، ایران
مقدمه و هدف: عملکرد ورزشکاران در جلسات کوتاه مدت فعالیت ورزشی که می تواند در طول مسابقات نیز اهمیت ویژه ای داشته باشد، تحت تاثیر عوامل مختلف قرار می گیرد. غلظت خون توسط اجزای مختلف خون از جمله پروتئین ها تعیین می گردد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر کوتاه مدت فعالیت ورزشی استقامتی بر تغییرات سطوح پروتئینهای پلاسما در مردان ورزشکار و غیرورزشکار می باشد.مواد و روش ها: در این تحقیق ۱۲ ورزشکار و ۱۲ غیرورزشکار مرد به طور داوطلبانه شرکت کردند. این دو گروه، یک آزمون هوازی تا حد واماندگی را بر روی دوچرخه مونارک انجام دادند. قبل، بلافاصله و ۲۴ ساعت بعد از فعالیت ورزشی، نمونه های خونی از افراد گرفته شد. پس از جمع آوری دادهها، از روش آمار توصیفی برای دسته بندی اطلاعات و برای مقایسه متغیرهای درون گروهی از روش آماری اندازه گیری مکرر و برای مقایسه بین گروهی از روش آماری تی تست مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد میزان پروتئین تام، آلبومین و گلوبولین پلاسما در گروه ورزشکار و غیرورزشکار در زمان بعد از فعالیت ورزشی به طور معناداری افزایش داشته و ۲۴ ساعت پس از فعالیت ورزشی به طور معناداری کاهش مییابد (۰.۰۵>P). همچنین سطوح کراتینین پلاسما در گروه ورزشکار افزایش معنادار داشت (۰.۰۰۰۱>P)، اما در گروه غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود نداشت (۰.۱۵=P).بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه دوره بازیافت در فعالیتهای ورزشی اهمیت ویژهای دارد، به نظر می رسد دوره بازیافت متغیرهای تحقیق حاضر متفاوت می باشد. همچنین ورزشکار و یا غیرورزشکار بودن باعث ایجاد نتایج متفاوت در برخی از متغیرها می شود.
کلمات کلیدی: فعالیت استقامتی, پروتئین های پلاسما, کراتینین
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1666892/