مرادعلی سعادت شعاع - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد

در این پژوهش تطبیقی، موضوع نماز در چند اثر ادبی فارسی شامل اشعار رودکی، قابوسنامه، مثنوی، بوستان و گلستان و دیوان حافظ بررسیشد و با استناد به آیات و روایات و نهج البلاغه، در پنج بخش مورد تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج، بین آثار ادبی فارسی با آیات و روایاتدرزمینه نماز نزدیکی و همنوایی وجود دارد و جزئیات آن حاکی از توجه شعرا و نویسندگان به موضوع عبادی نماز، توصیه و تاکید بر ضرورتادای نماز، رعایت شرایط صحت نماز (طهارت ظاهری و باطنی)، لزوم اخلاص در عبادت، پرهیز از خودنمایی و ریا در عبادت، و بازگوییعواقب ترک نماز است.

نماز، ادبیات فارسی، آیات، روایات