اصل عدم قابلیت استناد به ایرادات در اسناد تجاری

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: هفتمین همایش بین المللی فقه و حقوق، وکالت و علوم اجتماعی
  • کد COI اختصاصی: LAWHAMAYESH07_067
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 222
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمد رهنما

دانشجوی کارشناسی فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

سیدمهدی ابوترابی

دانشجوی کارشناسی فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران

چکیده

این مقاله کوششی است برای تعریف و تبیین «اصل عدم استناد به ایرادات در اسناد تجاری» خارج از چارچوب یک نظام قانونیخاص که در این باره. مطالبی در زمینه مفهوم. مبنا و قلمرو اصل بیان می شود. سپس به جایگاه این اصل در حقوق ایران اشارهمی شود؛ به این بیان که حقوق خصوصی ایران به طور کلی بر ایده حمایت از مالک متکی بوده و اصل عدم قابلیت استناد به ایراداتدر محدوده اسناد تجاری, فاقد دلیل قانونی می باشد و رویه قضایی نیز نسبت به آن متزلزل است. از این رو دکترین تنها دلیل اثباتاصل در حقوق ایران است و برای تعیین قلمرو این اصل در حقوق ابران, کنوانسیون ۱۹۳۰م. ژنو مناسب ترین قاعده به منظورجبران سکوت مقنن است.در بخش پایانی مقاله. شرایط تحقق اصل و استثنائات آن در پنج مورد بیان می شود.

کلیدواژه ها

تجارت، اسناد تجاری، معاملات، تجاری، اصل عدم

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.