اثر پیش اندازی بذر بر لیپیدپراکسیداسیون غشا، ماده خشک و کارایی مصرف آب بادرشبو (Dracocephalum moldavica L.) در شرایط تنش رطوبتی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 154

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRRIGATION03_024

تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1402

چکیده مقاله:

لیپیدپراکسیداسیون غشا سلولی مخربترین نتیجه اثر گونه های فعال اکسیژن بر کارکرد فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاهان در شرایط تنشهای محیطی از جمله کمبود رطوبت است. در نقطه مقابل، پیشاندازی بذر یکی از تکنیکهای زراعی موثر بر تعدیل اثرات تنشهای محیطی است. در این راستا، مطالعه حاضر به منظور اثر پرایمینگ بذر (اسمو و هیدروپرایمینگ) بر لیپیدپراکسیداسیون غشا سلولی، ماده خشک و کارایی مصرف آب بادرشبو در شرایط تنش رطوبتی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل دو سطح آبیاری (شاهد و تنش رطوبتی به ترتیب آبیاری در سطح ۱۰۰ و ۴۰ درصد ظرفیت زراعی خاک) و سه سطح پرایمینگ بذر شامل شاهد (پرایم نشده)، هیدوپرایمینگ و اسموپرایمینگ ۱/۵) درصد کلسیمکلراید) به مدت ۱۲ ساعت بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی به ترتیب منجر به افزایش ۴۳/۳ درصدی نشت الکترولیت و کاهش ۲۳/۴، ۳۸/۲ و ۵۶/۶ درصدی شاخص پایداری غشا، وزن ماده خشک تک بوته و کارایی مصرف آب نسبت به سطح شاهد شد. علاوه بر این، اگرچه اثر هیدروپرایمینگ بذر بر نشت الکترولیت و شاخص پایداری غشا از نظر آماری تفاوت معنیداری با شاهد نداشت، اما اسموپرایمینگ بذر بهترتیب منجر به کاهش ۲۹/۴ درصدی نشت الکترولیت و افزایش ۲۶/۶ درصد پایداری غشا نسبت به شاهد شد. کاربرد اسموپرایمینگ و هیدروپرایمینگ به ترتیب سبب افزایش ۲۷/۹ و ۱۰/۵ درصدی وزن ماده خشک تک بوته و ۲۸/۱ و ۹/۹۴ درصدی کارایی مصرف آب نسبت به سطح شاهد شدند. بر اساس یافته های مطالعه حاضر میتوان بیان داشت که اگرچه وقوع تنش خشکی به واسطه افزایش نشت الکترولیت منجر به کاهش شاخص پایداری غشا، وزن ماده خشک و کارایی مصرف آب بادرشبو شد، اما احتمالا کاربرد تکنیکهای زراعی مانند پرایمینگ بذر بهویژه اسموپرایمینگ (غلظت ۱/۵ درصد کلسیم کلراید) بتواند به واسطه تعدیل میزان لیپیدپراکسیداسیون غشا سلولی در بهبود تولید و کارایی مصرف آب این گیاه دارویی موثر واقع شود.

نویسندگان

فرحناز مرتضائیان

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان

حمیدرضا عیسوند

استاد گروه تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان

امیدعلی اکبرپور

استادیار گروه تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان

علی غلامی زالی

فارغ التحصیل دکتری گروه تولید و ژنتیک گیاهی دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان