فاطمه راشدی - مدیر دبیرستان شهر پارسیان، ایران

اجتماعی کردن صحیح افراد و کسب مهارت های اجتماعی لازم، برای زندگی همواره یکی از اهداف اساسی هر جامعه می باشد. چرا که رشد اجتماعی در جریان اجتماعی شدن به وجود می آید، باعث سازگاری و برقراری ارتباط صحیح افراد با دیگران می شود و آن ها را از این طریق قادر به شکوفایی استعدادهای بالقوه شان می سازد (دادستان، ۱۳۸۹). جریان اجتماعی شدن که در آن مهارت ها انگیزه ها، ارزش ها، هنجارها و رفتارهای فرد شکل می گیرد تا به شکل مطلوب در جامعه رفتار کند؛ از کودکی آغاز و در طول عمر ادامه می یابد (سلیمانی نژاد، ۱۳۸۶). بروز برخی از مشکلات در جامعه ناشی از عدم رشد افراد در زمینه ی تربیت اجتماعی است. پرورش بعد اجتماعی افراد در توسعه رشد سایر ابعاد زندگی فرد نیز موثر است. نوجوانان و جوانان جهت رسیدن به ارزش ها و به دنبال آن زندگی سالم و لذت بخش، سعی در کسب مهارت های اجتماعی دارند. برخی از افراد، سازمان ها و نهادها در اجتماعی کردن افراد نقش اساسی دارند که خانواده ابتدا به شکل غیر رسمی به این امر می پردازد و سپس مدرسه، گروه دوستان و رسانه های جمعی می توانند در کسب مهارت های اجتماعی کودکان و نوجوانان نقش تعیین کننده ای داشته باشند.