موانع وراهکارهای عملی کردن اخلاق وتربیت علوی درجامعه اسلامی

انسان،شگفت انگیزترین افریده خدای بزرگ ووالاترین نشانه قدرت بیمنتهای اوست.انسان،مستعد اتصاف به همه صفات وکمالات الهی است.اوراخلق کرد تابه قرب الهی وجانشینی خدا درزمین برسد واین مسیرجز با تربیت صحیح محقق نخواهدشد.حقیقت انسان،ملکوتی است که با طی مراتب قوس نزولی دراین عالم خاکی سکنی گزیده است وتربیت تنها راه دستیابی به ان حقیقت مقدس است.تردیدی نیست که اگر انسان براساس معیارهای الهی تربیت نشود درهمان مرتبه حیوانیت باقی نخواهدماند.دراین نوشتارسعی بران است تا موانع وراهکارهای اخلاق علوی را با روش توصیفی -تحلیلی واکاوی کرده وازجمله موانع به محیط های نامناسب وفاسد،تعقل وعدم اگاهی درجامعه اسلامی وتربیت دینی وقرانی،فرمان پذیری از ولایت فقیه وبسترسازی به مفهومی دیگر مهندسی فرهنگی از راهکارهای کلی تربیت علوی درجامعه اسلامی می باشد.امید که از خرمن فضایل ان مقتدای عالم وادم برای راه پرمخاطره ی زندگی خویش بهره برگیریم وبه ان الگوی کامل کمال تمسک جوییم.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی وقرانی ، مهندسی فرهنگی ، ولایت پذیری ، امیرالمومنین ع ، نهج البلاغه