تبیین خلاقیت دانشجویان براساس نشاط معنوی با نقش آفرینی کمال گرایی

زمینه و هدف: تفکر نوآورانه و خلاق دانشجویان تعیینکننده جنبههای مهمی در زندگی آنها است؛ با این وجود عوامل محیطی و شخصیتی موثر بر آن مورد غفلت پژوهشی بوده است. این پژوهش با هدف «تبیین خلاقیت دانشجویان براساس نشاط معنوی با نقش آفرینی کمالگرایی» انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش را تمامی دانشجویان دختر و پسر مشغول به تحصیل در مقطع کارشناسی دانشکدههای معماری در سطح شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹ تشکیل دادند، که از بین آنها با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای تعداد ۳۰۰ دانشجو (۱۵۰ دختر و ۱۵۰ پسر) انتخاب شد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه خلاقیت عابدی، پرسشنامه نشاط معنوی افروز و پرسشنامه کمالگرای تری شورت استفاده شد. تحلیل دادهها نیز در دو سطح توصیفی و استنباطی و با رعایت پیش فرضهای لازم و با نرم افزار SPSS و AMOS نسخه ۲۴ و در سطح ۰۵/۰ انجام شد. یافته ها: براساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی روابط علی بین متغیرهای مذکور، از برازش قابل قبولی برخوردار بود. بهطور کلی، در مدل پیشنهادی پژوهش، نتایج نشان دادند که نشاط معنوی هم بهصورت مستقیم و هم بهصورت غیرمستقیم از طریق کمال گرایی در دانشجویان با خلاقیت رابطه دارند. همچنین، نتایج نشان داد رابطه بین نشاط معنوی با کمال گرایی، معکوس و معنادار است (۰۵/۰=P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد میشود مسئولین با تدارک برنامههایی علاوه بر افزایش آگاهی نسبت به خلاقیت و مراحل رشد آن، نسبت به ارتقای نشاط معنوی دانشجویان تمرکز ویژهای داشته باشند.

کلیدواژه ها:

Creativity ، Spiritual vitality ، Perfectionism ، Student ، خلاقیت ، نشاط معنوی ، کمال گرایی ، دانشجویان