نقش واسطه ای سیستم خودهای انگیزشی زبان در رابطه بین صفت های شخصیتی با اضطراب زبان انگلیسی در دانش آموزان

زمینه و هدف: بررسی یادگیری زبان خارجی از دیدگاه های خودهای انگیزشی  نه تنها به فهم بهتر انگیزه ی زبان انگلیسی دانش آموزان کمک می کند، بلکه درکی شفاف تر از تاثیر انگیزش بر میزان اضطراب زبان خواهد رساند؛ لذا هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای سیستم خودهای انگیزشی زبان در رابطه بین صفت های شخصیتی با اضطراب زبان انگلیسی در دانش آموزان بود.  روش پژوهش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی ۵۲۵ دانش آموز دختر متوسطه اول پایه نهم ۱۰ مدرسه دولتی شهر بابل در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ تشکیل دادند. در این پژوهش برای تعداد ۳۵۰ نفر به عنوان حجم نمونه به روش خوشه ای دو مرحله ای دانش آموزان انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده­ها از پرسشنامه صفت های شخصیتی هگزاکو (۲۰۱۳)، پرسشنامه سیستم خودهای انگیزشی زبان تاگوچی، مجید و پاپی (۲۰۰۹) و پرسشنامه اضطراب کلاس زبان انگلیسی علی خلف علی (۲۰۱۷) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از معادلات رگرسیونی ساختاری با نرم افزار SPSS۱۸ و AMOS۲۳ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که صفت های شخصیتی، سیستم خودهای انگیزشی زبان بر اضطراب زبان انگلیسی در دانش آموزان اثر مستقیم دارند (۰۵/۰=P). همچنین صفت های شخصیتی بر اضطراب زبان انگلیسی با واسطه گری سیستم خودهای انگیزشی زبان در دانش آموزان اثر معنی داری دارد (۰۵/۰=P). نتیجه گیری: به طور کلی مدل پژوهش تایید شد و متغیرهای پژوهش توان پیش بینی ۴۹ درصدی از متغیر اضطراب زبان انگلیسی را دارا بودند؛ از این رو نتایج پژوهش حاضر نشانگر اهمیت عوامل شناختی در تبیین اضطراب زبان انگلیسی است.

کلیدواژه ها:

Cultural Personality Traits ، Language Self Motivational System ، English Anxiety ، صفت های شخصیتی ، سیستم خودهای انگیزشی زبان ، اضطراب زبان انگلیسی