مقایسه اثربخشی تمرینات ورزش مغزی و بازی درمانی فیلیال بر همدلی وروابط والدکودک در دانش آموزان اختلال یادگیری شهر تهران
عنوان مقاله: مقایسه اثربخشی تمرینات ورزش مغزی و بازی درمانی فیلیال بر همدلی وروابط والدکودک در دانش آموزان اختلال یادگیری شهر تهران
شناسه ملی مقاله: JR_JSPANY-3-2_013
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JSPANY-3-2_013
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
سوسن کردبچه - PhD Student of Exceptional Children's Psychology and Education, Ahvaz Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
سحر صفرزاده - Assistant Professor of Psychology, Faculty of Humanities, Ahvaz, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
مرجان علیزاده - Assistant Professor of Psychology, Faculty of Humanities, Ahvaz, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
خلاصه مقاله:
سوسن کردبچه - PhD Student of Exceptional Children's Psychology and Education, Ahvaz Faculty of Humanities, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
سحر صفرزاده - Assistant Professor of Psychology, Faculty of Humanities, Ahvaz, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
مرجان علیزاده - Assistant Professor of Psychology, Faculty of Humanities, Ahvaz, Islamic Azad University, Ahvaz, Iran
زمینه و هدف: اختلال یادگیری در کودکان یک اختلال عصبی- رشدی است که بر پردازش موثر اطلاعات کلامی یا غیر کلامی تاثیر می گذارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی تمرینات ورزش مغزی و بازی درمانی فیلیال بر همدلی و روابط والد کودک در دانش آموزان اختلال یادگیری شهر تهران انجام شد. روش پژوهش: تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه تحقیق شامل کلیه دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص در مقطع ابتدایی شهر تهران می باشند. روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای منظم انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه گواه) تقسیم شدند. در هر سه گروه پرسشنامه های مقیاس همدلی شناختی و عاطفی کودکان: فرم درجه بندی والدین (دادس و همکاران، ۲۰۰۸) و پرسشنامه پرسشنامه تعامل مثبت کلی والد- کودک پیانتا تمرینات درمانی ورزش مغزی (۸ جلسه) و گروه آزمایش دوم، بازی درمانی فیلیال (۱۰ جلسه) انجام شده و برای گروه گواه هیچگونه مداخله ای انجام نشد. تجزیه نحلیل آماری با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیری، تک متغیری و آزمون تعقیبی بنفرونی و نرم افزار SPSS۲۳ انجام شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داده است که تمرینات ورزش مغزی و بازی درمانی فیلیال بر مهارت مدیریت هیجان (۸۸۰/۴ F= و ۰.۰۱P<)، شایستگی اجتماعی (۶۴۴/۲۰۰ F= و ۰.۰۱P<)، همدلی (۲۳۲/۲۳۱ F= و ۰.۰۱P<) و روابط والد- کودک (۹۷۸/۲۹F= و ۰.۰۱P<) موثر بود. همچنین بین گروه تمرینات ورزش مغزی و گروه بازی درمانی فیلیال بر بهبود همدلی و روابط والد کودک و تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که از این دو نوع تکنیک آموزشی برای کمک و آموزش کودکان دارای اختلال یادگیری استفاده نمود.
کلمات کلیدی: exercise, play therapy, empathy, child-parent relationships, students, learning disorder., ورزش, بازی درمانی, همدلی, روابط والد کودک, دانش آموزان, اختلال یادگیری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1664998/